Het is koud !
De afgelopen week was het telkens -8 tot -9 en ook overdag bleef het ondannks prachtige blauwe luchten erg koud.
Sinds een paar dagen hebben de blauwe luchten plaats gemaakt voor mistig weer en is het gevoelsmatig waterkoud.

Dat de winter is begonnen is nu echt zichtbaar;
De drachtige koeien en de kalfjes van afgelopen jaar zijn overal op stal gezet, De stieren van de buurman zijn weer bij de dames (koeien ) weg en staan nu
voor de rest van winter gezamenlijk in een weide, De weinige koeien die nog buiten staan worden net als onze vriendjes Titan en Troy fors bijgevoerd.

Op 29 november hebben we onze laatste gasten uitgezwaaid, dat is voor ons heel laat in het seizoen.
En dan zijn we altijd eerst even de weg kwijt, het ritme waar we al die maanden in hebben gezeten is totaal anders en dat is best wennen
Het ochtend ritueel is daardoor alleen al een stuk rustiger maar het begint wel vroeg.
Julius en Annabelle staan rond 6.15 op,
Matt om 6.30, hij zorgt dat de houtkachels in huis weer opgestookt worden en brengt om 7 uur de kids naar de schoolbus in St Emiland want met de scooter en brommer is
het niet te doen, te koud en niet veilig vanwege gladheid.
Dan staat David op om 7 uur en ik om 7.15, ik controleer (met de vorst ) of het water nog doorloopt in de wasruimte en logeerkamer en laat de kranen fors doorlopen
Vervolgens breng ik David om 7.55 met de auto naar het begin van de oprit want wachten op de bus in het halfschemer en vrieskou is niet fijn voor een 12 jarige
Julius en Annabelle gaan nu al weken met donker de deur uit en komen met donker komen ze weer thuis

En dan de buiten ronde

Eerst met Viefje en Nappie via het bos achter ons huis naar de paarden toe. Het is goed voor mij om op onregelmatig terrein te lopen dus dat is een mooie combinatie
Paarden hooi geven boven aan de weide, het ijs uit de waterbak slaan en terug naar huis wandelen, honden en poezen eten geven, minimaal 3 kruiwagens hout halen en regelmatig aslades van de kachels controleren
weerbericht controleren

En dan begint de echte dag en is het rond 9 uur.

Met de dieren gaat het overigens goed, dat mag ook wel na al het gedoe dit jaar
Kleine Floortje, onze poes, wordt fors geplaagd door loedertje Jackie, maar ze houdt goed stand,
Tiger, onze kater is na de 2 operaties aan de gezwellen op zijn rug weer helemaal de oude, op zijn tijd heel chagerijnige kater.
Kleine Jackie, onze vondeling van 6 maanden, is een groot feest, ze is zo energiek maar kan ook heerlijk op schoot liggen. Ik blijf een bezorgde poezenmoeder als ik haar buiten een tijdje niet heb gezien
Maar .............. ze mag nu ook in het donker nog naar buiten, als ze in de loop van de avond maar binnen is vanwege de onaardige kasteel kater en mogelijk bezoek van vossen op de binnenplaats
Napoleon, onze teckel, is gewoon happy, gaat zijn eigen gang en is `s avonds totalloss omdat hij eigenlijk overal bij wil zijn en we op heel veel verschillende plekken werken
Hij is overigens van de zomer gecastreerd en blijft gelukkig slank.
Vievje, onze kruising Sint Bernhard/labrador achtig, is na de operaties aan beide oren ivm klaporen ook helemaal de oude, eigenlijk is hij momenteel met een 2e jeugd bezig
Hij is vol energie, springt om ons heen en ziet er heel goed uit terwijl hij toch al 10 jaar is.

En dan de vriendjes (onze trekpaarden Titan en Troy), ze zijn rond en hebben een dikke vacht. Nu dat het chambres dhotes seizoen afgelopen is willen we (Annabelle en ik) meer tijd aan de training van de vriendjes besteden.
Met vriesweer kan je echter niet veel doen, longeren kunnen we echt vergeten. Andere dingen gaan wel. Hoeven optillen gaat op zijn zachts gezegd moeizaam, ze beginnen gelijk volop op het opgetilde been te hangen of heen en weer te maaien.
Voor de hoefsmid al jaren een drama, het is onze fout we oefenen niet genoeg.
Daar werk ik nu 2x per dag aan, in eerste instantie alleen voorhoeven.optillen en braaf blijven staan zonder gedonder en elke keer denk ik wat zijn die hoeven toch belachelijk groot.
Door consequent te oefenen kan Annabelle inmiddels ook de voorhoeven optillen. Een echte mijlpaal



Verder ben ik nu regelmatig bezig om simpele `grondoefeningen´ (basisoefeningen) met de vriendjes te doen.
Het is een uitdaging met die zware jongens en heel erg opletten op je eigen voeten, maar het is leuk , ondanks de kou en Annabelle doet dapper mee.


En dan zijn Matt en ik nog steeds bezig met opruimen van gebouwen, het houdt hier nooit op
We hebben te veel schuren, daardoor te veel ruimte en we bewaren te veel, het was daardoor hard nodig om eens kritisch te kijken naar wat we in huis hebben
De achterste schuur achter ons huis is helemaal opgeruimd en opnieuw ingericht met
stellingen.



Zelfs de grote schuur, de werkplaats, pal achter ons huis, heeft een complete metamorfose ondergaan. We lopen ons helemaal suf om alles een vaste plaats te geven
David heeft een ijzeren stelling geschilderd maar voor de rest wilden de kids er in het weekend niets meet te maken hebben, ze vonden het koud buiten en daar hebben ze best gelijk in
Alles is uitgezocht, alle stellingen zijn opnieuw ingedeeld,, bakken met gereedschap en materiaal uitgezocht en we hebben een aantal ritten naar de vuilstort gemaakt



Afgelopen zondag waren we zover dat de schuur bezem schoon en netjes opgeruimd was.
Jan Paul arriveerde zondag om weer bij ons te helpen Sinds maandag heeft hij fors geholpen met de laatste fase :, het verplaatsen van al het hout naar de schuur met alleen een afdak achter de chambres dhotes. Ook daar is alles opgeruimd en is er steigermateriaal neergezet zodat het hout gesorteerd weggelegd is. Al het rest hout is verzaagd tot aanmaakhout en zo hadden we afgelopen dinsdag een lege schuur.
Die daarna gelijk weer gevuld werd met een grote hoeveelheid balken die we afgelopen zomer hebben laten verzagen.
Al deze balken zijn afkomstig van 1 boom van meer dan 50 meter die Matt en Rogier afgelopen augustus hebben omgezaagd.
Het hout is bestemd voor de orangerie, o.a vloerbalken voor de eerste verdieping en dakconstruktie

Qua werkzaamheden gaan we gestaag door.

Vorige winter hebben we onze nieuwe keuken geinstalleerd en sinds kort is ook de renovatie van onze eigen badkamer afgerond.


En verder is er goed nieuws

We zijn met vertraging van 1,5 jaar, eindelijk begonnen met de renovatie/vebouwing van de orangerie tot een gîte/vakantiewoning
De oorspronkelijke planning was starten in juni 2012 en oplevering eind maart 2014. Dat gaat het dus niet worden.
Vanwege mijn ernstige ongeluk op 28 februari 2012 waren we genoodzaakt om deze verbouwing en alle andere werkzaamheden en onderhoud voor langere tijd volledig op hold te zetten

De plannen voor de orangerie zijn in de tussentijd aangepast en doorgenomen met de gemeente.
De ingezette veranderingen zijn dat de constructie vereenvoudigd is, gebruik makend van moderne bouw materialen zodat we sneller kunnen bouwen.
Hierdoor is het rigoreuze besluit genomen om de bestaande achterwand van de orangerie te slopen waardoor er 1 vloer ipv 2 stukken vloer gegoten
kan worden en er geen aparte fundaties en dergelijke nodig zijn. Dit geeft tijdwinst maar verhoogt wel iets de kosten
Het grote voordeel van deze nieuwe aanpak is dat we de orangerie meer vloeroppervlakte krijgt want de te slopen muur is 9 meter lang en 55 cm dik

In een apart bericht zullen we de plannen van de orangerie uitleggen

Doordat we ongewild achterliepen met al het onderhoud hebben we een paar belangrijke keuzes moeten maken, waaronder ............. het buiten schilderwerk van de chambres d´hôtes en ons huis. Ik ben de schilder en dat ging niet
De 24 raampartijen en natuurlijk de vele deuren waren afgelakt. Maar door dat het reguliere onderhoud niet gedaan kon worden ging het lakwerk met stip achter uit.
Het besluit is inmiddels genomen het wordt nu dekkend oud blauw geverfd, de binnenkant blijft prachtig gelakt eiken. De huizen krijgen een heel vriendelijke uitstraling
Ik ben in oktober begonnen met verschillende kleuren blauw en na heel veel wikken en wegen en tutten over welke kleur het nou precies moest gaan worden, zijn we er uit, het wordt de eerst uitgeprobeerde kleur. Iedereen werd er gek van maar dit is het geworden RAL 5014 of te wel duifblauw . En voila, het wordt mooier dan ooit.
Alleen schilderen tijdens het seizoen kan niet en het is nu bere koud, maar dat houdt ons plan echt niet tegen
Matt en Jan Paul hebben 2 panelen gemaakt die in 2 kozijnen passen, zodat
ik deze winter per 2 sets ramen door kan.



Ik kan ze buiten schuren en beneden in de gezamenlijke ruimte, die nu omgetoverd is tot verfatelier in de ondergrond zetten en 2x aflakken, Zo kan het gefaseerd gedaan worden zodat ik steeds in kleine etappes verder kan We kijken wel hoever ik deze winter kom met verven
Gisteren kwam ik er achter dat de ongeopende pot verf waarvan Ik van overtuigd was dat het de uiteindelijke gekozen kleur was, helaas een ander RAL nummer was.

Nu is het wachten op verf uit Nederland, het is besteld nu maar eens kijken hoe lang het er over doet zo vlak voor de kerstdagen.

Door hulp van de knotploeg begin november hebben we een aardige inhaalslag in het bos kunnen doen, ze komen volgend jaar weer.
We zijn nog steeds voor de orangerie hout aan het verzagen

Ook hebben we voor het eerst in 10 jaar voor een week in November een hoogwerker gehuurd zodat Matt samen met Jan Paul veel achterstallig onderhoud aan daken en goten konden doen.
Normaal deden dat onderhoud met ladders en steigers wat veel meer tijd kost

Kortom we staan met een aantal werkzaamheden weer op de rails

Maar nu we daadwerkelijk aan de slag kunnen met de orangerie, ligt daar de prioriteit.
Want we willen proberen om toch nog de vloer van de begane vloer te storten en dat is werkelijk de weergoden verzoeken. Zodra het milder wordt moeten we gebruik maken van de eye of opportunity want anders wordt het pas ergens in maart of april.

Zoeken en besluiten nemen voor allerlei bouwmaterialen doen Matt en ik samen. . Inkoop is onze eerste verdienste en daar spendeer ik met veel plezier veel tijd aan.
Het is plannen, vooruitdenken en vooral ook zoeken naar de juiste bouwtechnische franse vertalingen en.waardoor telefoongesprekken toch nog soms heel raar worden



Bij de ijzerboer hebben we inmiddels 2e hands I-profielen gekocht toevallig exact op de goede lengte, 6.90 meter. De ijzerboer keek hoofdschuddend naar de constructive van de dubbele aanhangers, Maar we kunnen met trots zeggen ……….Het werkt !
(zolang de oplooprem ons niet weer parten gaat spelen)

We hebben een nieuwe wateraansluiting aangevraagd, ook dat zal ivm met de feestdagen wel langer duren.

Voor electra bij de orangerie hebben we een tijdelijke oplossing
Matt wist nog dat er een electra aansluiting van ons huis , onder de grond naar de waterput in de weide voor het kasteel ging
Die aansluiting was ooit door de ouders van Jean Noel gemaakt zodat ze met behulp van een dompelpomp water uit de put konden halen.

Het was een gok, maar wie weet werkte het nog



De deksel die wij er toendertijd op hebben gemaakt is na 10 jaar weer gelicht.



De ladder konden we met behulp van de lier en de landrover voorzichtig laten zakken
De ladderj bleef in eerste instantie staan op rond de 5 meter en schoot toen ineens nog eens
3 meter het water in. Na wat checken was het naar ons idee veilig maar voor de zekerheid hebben we de ladder
toch maar gezekerd aan een stuk steigerwerk.



De ladder stond nu op een lengte van 8 meter, waarvan 4 meter in het water.
Kleine wondertjes bestaan, het electra werkte met een kroonsteentje en stekker erop.
En toen werd het uitrollen van onze verlengsnoeren (het werden het er 4) en testen of we aan het eind van de laatste snoer nog goed stroom hadden. Het werkt.

Want een meterkast aanvragen voor de kerstdagen is een Utopie in Frankrijk
Dat we de wateraansluiting hebben aanvgevraagd voor de feestdagen is al heel dapper