Maandag 14 november zwaaiden wij de laatste gasten van dit jaar uit.
Daarna hebben we de eerste week altijd moeite om weer aan het nieuwe ritme te wennen.
Onze hele dag indeling wordt anders als er geen gasten zijn.
We hebben een fijn en goed seizoen achter de rug zowel voor de chambres d´hotes als het jachthuis.
Tijdens de winter hebben we heel wat te doen.
Als eerste gaan we de schuilschuur voor onze trekpaarden maken.
Begin november hebben we boomstammen uit ons bos gesleept en naar de houtzagerij in Epinac gebracht.
Dinsdag 15 november konden we de 2e lading planken bij de houtzagerij ophalen en konden we aan de slag met de schuilschuur.
Het is vrij recht toe recht aan.
De hoogte van de wanden, de dak constructie , het is allemaal afhankelijk van de gezaagde planken en de balken die we nog op voorraad hadden liggen.
Met als extra factoren de maximale afmeting van 20 m² , een minimale hellingshoek van het dak van 24 graden (ivm sneeuw en forse storm) en .....niet te vergeten het moet vriendjes bestendig zijn.
En aangezien onze stevige trekpaarden volgens vrienden nog steeds aan het groeien zijn moet het fors stevig worden.
Het eerste paneel is de achterwand en daarmee ook de grootste (4 x 5)
We maken alles prefab op de binnenplaats vlakbij de schuur zodat we alle apparatuur bij de hand hebben.
Om het vervoer naar de weide makkelijk te maken hebben we de panelen op de aanhanger gebouwd. 1 voor 1 worden ze naar de plek gebracht.
Julius en Annabelle hebben ook actief meegeholpen met het vastbouten van alle planken.
In totaal zijn er in de 3 wanden 360 bouten,met oringen en moeren gebruikt.
detail van een paneel.
Door de inkepingen in de ene balk waardoor de andere balken er in passen wordt er een sterker A frame gecreerd.
Bij de twee zijwanden hebben we gelijktijdig al het op maat maken van de constructie gedaan en vervolgens per paneel afgemaakt.
We hebben ons suf gewerkt, want het was niet alleen de 3 panelen maar ook de inkepingen maken voor de dakbalken.
De dakbalken zelf klaarmaken, hardware op alles zetten.
Gaten in de grond aanpassen.
De constructie wordt met behulp van gegalvaniseerde pennen die in beton gestort worden vastgezet in de grond.
Alleen al de 7 gaten maken was een forse klus. Op de meeste plaatsen moest er 40 cm diep gegraven worden tot dat we op de granieten plaat uitkwamen.
( Het hele landgoed staat op een granieten plaat)
Al met al hadden we ons zelf een week gesteld.
Op woensdag 23 november om 11 uur waren we zo ver dat de panelen overeind gezet konden worden.
Een landrover vol met gereedschap, lijmklemmen etc, 5 uitgerolde electra kabels zorgde ervoor dat we daadwerkelijk op deze verre plek nog stroom hadden.
We hadden Jean Noel (onze buurman) gevraagd of hij 2 uurtjes met zijn mega tractor wilde helpen. Ook Nico, een vriend verderop , was er die ochtend bij om hand en span diensten te doen.
De achterwand staat gestut door 2 balken en veel lijmklemmen.
Het zijpaneel stond best snel waterpas op zijn plaats.
De wanden staan op hun plaats, de dakbalken worden voorzichtig op hun plaats gezet.
Het is fijn werken met Jean Noel, hij denkt heel goed mee en is ontzettend nauwkeurig, hij kan tot op de centimeter manouvreren met zijn mega tractor.
Om 13,15 stond er een gebouw !!
Ondertussen liepen onze bolle beertjes (voor wie we dit allemaal bouwen) nieuwsgierig rond. De werkplek hadden we voor de zekerheid maar met lint afgezet