We hebben weer veel werk te doen aan de begroeing van het kasteel. Vooral bij de toren waar de ramen niet meer zichtbaar zijn.
Ook aan de andere zijde heeft de blauwe regen fors zijn best gedaan. Het staat allemaal op de planning voor oktober/november



Tijdens het hoogseizoen wordt er niet gerenoveerd, alleen kleine klusjes pakken we aan. In de praktijk is het zo dat aan het eind van het hoogseizoen het aantal kleine klusjes alleen maar gegroeid is.

We hebben dan ook maar een paar dingen kunnen doen.

De nieuwe gordijnen van David hangen in ieder geval.
Het was een aardige klus omdat ik ze dubbel gevoerd heb. Zijn slaapkamer is namenlijk aan de zonzijde en de gordijnen zijn ecru, lichtblauw gestreept.
Een middag mezelf opsluiten met de naaimachine en het was klaar.
Jammer alleen dat ik op een onbewaakt moment met de naaimachine door mijn vinger nagel heen naaide. Voorzichtig heb ik de naald er weer uitgekregen en heb daarna flink gefoeterd. Een leesbril heb ik nu blijkbaar ook bij naaimachine werk nodig.
Gelukkig geen botje of iets geraakt, maar wel verdraaid zeer gedaan en aangezien het mijn wijsvinger van mijn rechterhand was voelde je het nog regelmatig.
Het is nu donker in de kamer van David waardoor hij kan door slapen. Voor ons ook veel prettiger

Matt heeft in juli met kids en gasten veel gevoetbald. Meestal op sandalen om op die manier niet te lomp op kinder voeten te stappen.
Het tegenovergestelde gebeurde. Met een van de acties heeft hij zijn grote teen fors gestoten tegen een hiel van een andere volwassene en wat later bleek zijn teen gebroken. Nou doe je daar verder weinig aan maar het doet wel zeer, vooral ook omdat ik een paar dagen later per ongeluk met mijn bergschoenen nog eens vol op de bewuste teen ging staan Matt heeft nu een fobie gekregen en begint al te piepen zodra er iemand in de buurt van zijn teen komt. Als we samen aan het koken zijn voor table d´hote hoor ik continue ......... pas op mijn teen, of geirriteerd...... je staat bijna op mijn teen.......
Dichte schoenen doen zeer, ze passen ook niet .Sandalen gaan redelijk goed maar daarin is hij kwetsbaar en dat laat hij dus duidelijk horen.
Sinds een paar dagen, we zijn inmiddels begin september, heeft hij weer wat meer zijn bergschoenen aan. De afgelopen maanden had hij ze alleen aan als we de vriendjes verplaatsten.

Tja en toen viel in augustus een telefoon lijn uit.
Wij hebben 2 lijnen, 1 voor telefoon en de andere voor internet.
De telefoonlijn begaf het en dat betekent France telecom met de andere lijn bellen met een vooral vriendelijk verzoek of ze als je blieft de lijn willen gaan controleren.
We hadden gelukkig nog de lijn die we gebruiken voor internet, deze lijn werd door France telecom nu zo geschakeld dat inkomende lijnen via ons normale telefoon nummer naar dit nummer werden doorgeschakeld. Wij konden er alleen geen antwoordapparaat op laten werken en doorschakelen naar de mobiele telefoon ging ook niet.
En dat is best onpraktisch in het hoogseizoen. Bovendien waren we onbereikbaar als we on line waren.
De meneer van France telecom was duidelijk: ´ we komen controleren maar we weten niet wanneer want we moeten de lijn over een lengte van 12 km controleren.´
En daar konden we het mee doen.
Het probleem is namenlijk dat onze lijn vanuit Couches komt en er niet zoveel aansluitingen via die lijn zijn, dus helemaal niet interessant.
De lijn viel weg op een donderdag , dinsdag zagen we wat France Telecom wagens rijden in de buurt, maar ook dat zegt niks.
Uiteindelijk werden we aan het eind van die week gebeld om te vragen of de lijn werkte. Nee dus. Maar zei de beste man, ik bel u nu toch , dus het werkt toch ?.
En voordat we elkaar begrepen dat de lijn door France Telecom was doorgeschakeld naar onze andere lijn waren we een tijd verder. Sterker nog, ze zijn ter plaatse komen kijken omdat ze er niks van begrepen. Ze kwamen tot de conclusie dat de lijn dus NIET werkte (dat wisten we) en dat het wel even kon duren.
Hij zei letterlijk ´Misschien was het begin volgende week klaar, misschien eind van de week maar het zou ook kunnen dat het de week daarop pas opgelost zou zijn.´

Boos worden heeft geen zin en gelukkig hadden wij nog 1 lijn over. De buren hadden geen verbinding meer en dat al meer dan een week.
Grijnzend vertelde ik het verhaal aan Matt. En zo kwam het dat we opeens (pas aan het eind van de week erop) een belletje kregen met de mededeling dat de breuk in de leiding gevonden was en dat alles weer werkte.
En dan ben je gewoon blij ! Want inmiddels ( het is nu medio september) is er weer een breuk in de lijn waarbij onze buren al 2 weken geen telefoon hebben en wij dus WEL 2 lijnen werkend hebben. Ik geniet er nog maar van want het kan zo weer over zijn.

DE KINDEREN
Julius is van de zomer op kamp in de Jura geweest.
Op 26 juli werd hij 11 jaar en was hij voor het eerst van zijn leven op zijn verjaardag niet thuis.
In principe mag je het kamp niet bellen maar ik heb per gratie toestemming gekregen om hem zaterdagavond te bellen om hem te feliciteren.
Hij klonk moe, had het heerlijk, maar miste ons, zei hij. Al met al heeft hij een heerlijke 10 dagen gehad waarbij hij o.a naar Chamonix naar de gletsjer is geweest, karrentocht met husky honden heeft gemaakt en vooral genoten heeft..
En wat hij erg leuk vond was pannenkoeken maken. Daarvoor hadden ze zelf geiten gemolken, waren in de kippenhokken geweest om eieren te halen en hadden met de hand het deeg, wat door de verse melk nog warm was, gemaakt. En natuurlijk veel gewandeld in de bergen.

Nadat Annabelle al deze verhalen had gehoord, vond ze toch ook wel dat ze er aan toe is om volgend jaar naar een kamp te gaan wat verder van huis is.
( de afgelopen jaren is ze altijd naar Collonge La Madeleine geweest, 4 km de heuvel op)

David is dit jaar niet op kamp geweest. Ik geloof ook niet dat hij het gemist heeft.

In de eerste week van augustus zijn ze alledrie nog een week naar het Centre de Loisir in Couches in hun schoolgebouw geweest.
Het is een soort dagkamp waar je ze tussen 7 en 9 uur kunt brengen en tussen 5 en 6 weer kunt ophalen.
Tussen de middag wordt er bij het Maison de Retraite ( het bejaardenhuis) gegeten.
Het thema van de bewuste week was insecten en alles wat er mee te maken heeft.
Een van de leidsters heeft zelf een groot aantal insecten en zo mochten er een aantal bakken in het Centre de Loisir staan en mochten ze samen met nog 9 kinderen, wandelende takken, rupsen en een vlinder verzorgen.
Ze gingen buiten op insecten jacht, in Frankrijk heb je volop keuze met allerlei enge exemplaren erbij.
Ook werd er met papier machee insecten gemaakt .
Begon het met maandag ochtend al mopperend in de auto naar het Centre de Loisir. Aan het eind van de week wilden ze niet naar huis !
Zo een week geeft ons wat extra tijd, wat we tijdens de lange vakantie van de kids af en toe hard nodig hebben. Want het is best lang vanaf eind juni tot 2 september.

Al met al hebben ze toch een leuke zomer vakantie gehad.
Afgezien van deze activiteiten hebben we geprobeerd om toch regelmatig op pad te gaan.
De jaarlijkse keuring van de Percherons in St. Bonnet de Joux mocht daarbij ook niet ontbreken.
Op deze keuring hebben we vorig jaar Titan ontdekt en ondanks alle hoefproblemen hebben we er echt geen spijt van.
Het viel ons overigens wel op hoe enorm groot de merries zijn, dan moeten onze ´vriendjes´ nog een aardig stuk groeien.

En dan waren er onze vaste gasten met kids van de zomer waarbij met veel plezier gezamenlijk gespeeld werd. David is uit logeren geweest en we hebben familie bezoek gehad. Kortom de weken vlogen om.
Ik had gepland om elke dag met Julius te gaan lezen. Helaas het is niet gelukt. We gaan maar eens kijken of we dat binnenkort kunnen gaan oppakken.


In augustus kwam UPS langs. Altijd feest om pakketjes te ontvangen en altijd zijn ze op weg naar ons de weg kwijt.
Het verbaast ons nog steeds dat wij geen toeslag moeten betalen.
De hele familie komt kijken bij de vrachtauto, het is een soort Sinterklaas gevoel ook al hebben we zelf voor het pakket betaald.

Deze keer was het een laptop, onze eerste laptop ooit om precies te zijn, en we zijn er helemaal blij mee.
Ik doe namenlijk alle administratie en email verkeer op de computer en Matt heeft de computer nu ook nodig om alle details van de verbouwingsplannen van de chenil verder uit te werken. Bovendien wil hij binnenkort met de laptop naar de gemeente toe om het plan voor te leggen.
We worden zo langzaam maar zeker toch echt frans want ............. de laptop is een franse laptop, met de extra toetsen voor alle franse letters en alle programma´s in het frans. Hartstikke goed voor Matt.

Doordat we het meer niet meer verhuurd hebben aan vissers, kunnen gasten en onze kids nu ook volop vissen.
En dat wordt met veel plezier gedaan.

Bij mooi weer is ook duidelijk te zien hoeveel karpers er in het meer zijn. Heeeel veel.


DE VRIENDJES TITAN EN TROY

De paarden hebben erge last van de vliegen. Ondanks de Butox behandeling en speciale anti vliegen sticks voor om de ogen hebben ze juist om de ogen veel vliegen.
Het resultaat was dat zowel Titan als Troy ontstoken ogen hadden. De creme die we van de veearts kregen was voor Troy ( het donkere veulen) niet afdoende.
En zo kwam het dat de vee arts moest komen om een antibiotica spuit te geven. Ik mocht de injectie ook afhalen en zelf geven maar ik vind dat nog steeds niet fijn om te doen. Een nieuwe zalf en een speciaal vliegen masker (geimporteerd uit Nederland) zorgen ervoor dat het beter gaat.
Het was maar goed dat we een extra masker hebben gehaald want binnen 2 dagen hadden ze de eerste al uit elkaar getrokken.
Ze zitten namenlijk rondom de kaak vast met klittenband en dat is erg leuk om aan te trekken, vooral ook als je daarna ook het zachte afwerkrandje kan losscheuren met je tanden en het daarbij zo een leuk geluid maakt.

Ze groeien overigens gestaag door en blijven nog steeds een stel kleuters die echte klierbuien hebben.


heerlijk dollen in de weide bij het meer.

De karakters worden steeds duidelijker.
Titan , het grijze doetje, is de vriendelijkheid zelve. Begint altijd met speelvechten bij Troy. Als Troy helemaal uit zijn bol gaat, rent Titan er als een onhandige kleuter achteraan . Ze vinden het heerlijk om languit te slapen Als Titan iets afwijkends of engs ziet of zelfs maar denkt te zien maakt hij een snurkend geluid en heeft de neiging om zich achter je rug te verschuilen.

Troy, ook de vriendelijkheid zelve geworden.( hij was best chagerijnig toen hij hier aankwam.)
Hij is ontzettend nieuwsgierig en is ook nergens bang voor. Alles wat nieuw is, is spannend en moet bekeken worden.
Hij loopt voorop en heeft regelmatig de kolder in zijn kop. En dan is 600 kilo een hoop ´vriendje´ om te mannen. Want dat zijn ze inmiddels geworden.

Ook voor de vriendjes hebben we deze zomer weinig tijd gehad om echt iets met ze te doen.
Het is op zich niet erg want ze zijn jong en moeten nog volop groeien.

Inmiddels hebben we wel een zadel aangeschaft.
Vaste gasten van ons zijn zo lief geweest om op weg naar ons toe een tweedehands zadel in Luxemburg op te halen.
Ik ben er erg blij mee, het is een Torsion, boomloos endurance zadel wat heel geschikt is voor groeiende paarden
Ik heb het vorige week even op Titan zijn rug gelegd en het ziet er goed uit, zit lekker, kortom we kunnen weer een stapje verder gaan met onze vriendjes.




Regelmatig zetten we de vriendjes voor een paar dagen tussen ons huis en het kasteel. Ze vinden het gezellig en zijn ontzettend nieuwsgierig.
´s avonds gaan ze altijd terug naar de weide voor het kasteel of de weide bij het meer .
Als ze in de voorweide zijn is het voor de ontbijtende gasten best gezellig. Titan (de meest grijze) staat vrolijk te ruften bij de afrastering en vaak liggen ze allebei languit te slapen. Titan met een hoop snurkgeluiden , Troy wat beschaafder.

Dit was het even in een notendop.
We komen we langzamerhand weer in rustiger vaarwater.
De kinderen zijn weer naar school waardoor we meer tijd overdag hebben.
Winterklaar maken is nu onze taak en dat is een veel omvattend woord.

Hartelijke groet,
Matthew & Jitske