Hallo allemaal,

Prachtig weer na een week van regen.
Vandaag in t-shirt buiten gezeten en buiten lunch gehad en van dat halve uurtje buiten zitten daadwerkelijk verbrand..
Maar..........afgelopen vrijdag ochtend weer met -8 naar school vertrokken omdat het zo helder was.
Het was glad dus Matt ging en dat was maar goed ook. Precies op de plaats waar ik over de kop ben gegaan in december lag nu weer een auto in de berm , de politie was er al bij.
Goed dat ik niet reed want dan was ik denk ik toch wel erg geschrokken.

We lopen achter.
O.a met de weekmail omdat we ´s avonds ook nog veel aan het werk zijn.
Daarnaast omdat we extra dingen doen bij de verbouwing en alles zoals altijd langer duurt.
Gelukkig gebeurt er wel veel (vinden wij).

- we hebben een extra raam geplaatst in de logeerkamer omdat we de kamer niet licht genoeg vonden.
Het raam is zo geplaatst dat je vanuit het nieuwe logeerkamerraam een doorkijk hebt naar een half rond raam in de buitenmuur
Het klinkt niet logisch maar het is het wel. Achter de logeerkamer bevindt zich nog een ruimte met een vloer heeft die een halve meter lager begint. Daarna komt pas de buitenmuur met het half ronde raam.
Deze ruimte gaan we in gebruik nemen als droogzolder. Doordat we het raam vrij hoog geplaatst hebben, kijken we vanuit de logeerkamer niet naar drooglijnen maar kunnen we via de prachtige doorkijk van het halfronde raam(zonder glas) naar buiten kijken. Het resultaat is zoals we gehoopt hadden. Een heel mooi oud detail is weer in zicht gebracht en de hoeveelheid lichtinval is nu goed.
Al met al heeft deze actie inclusief het aanschaffen van het raam een hele dag gekost.


extra raam in de logeerkamerlogeerkamer met balkpartij en buitenraam


- Matt heeft donderdag avond de laatste wandtegels geplaatst.
Het zijn tegels van 60 x 60 , een restpartij dus we konden niets meer bijkopen. Ik ben ook blij dat alles op de muur zit inclusief alle gaten voor wastafel, mengkraan enz.
We hadden er een dag voor gepland staan. Al met al heeft het ons 1,5 dag gekost. toen was de lijm op dus naar de bouwmarkt 30 km verderop en ´s avonds de klus afgemaakt.

- de behuizing voor de wasmachine is gemaakt. we hebben namenlijk een industriele wasmachine die op een stevige ondergrond moet staan. We hebben een van de dikke stenen binnenmuren gebruikt als basis, daarom heen een behuizing gemaakt, bekisting gefabriceerd en beton gestort. Het moet 2 weken drogen omdat het natuurlijk niet echt warm is en dus slecht droogt.

- Ik heb alle gipsplaat nagelopen op schroeven die niet diep genoeg lagen en nogal wat erbij geschroefd.
Inmiddels heb ik bijna alle schroefgaten 2 x afgesmeerd en ga ik maandag beginnen met alle naden af te smeren met speciaal stuucband.

- 2 deuren zijn voorzien van glazenruitjes. Een teamwerk. Matt snijd het glas (gaat af en toe mis want hij is er niet goed in) en ik zet het glas in de deuren met behulp van glaslatjes en spijkertjes.
Ook dat gaat soms mis (2 ruitjes verknald van de in totaal 16 stuks.
Het glas komt van overal en nergens vandaan en is voornamenlijk oud glas met leuke onregelmatigheden er in. Al met al toch weer een dag werk geweest maar leuk resultaat.


beide ruimtes in de schuurbuanderie met uitsparing voor de wasmachine

- een deel van de voegen van het steenwerk al weggebikt, een stoffige maar leuke bezigheid.
- bijna alle 3 de deuren 2x afgelakt waarbij Annabelle alle afzonderlijke glas latjes 2 x heeft geschilderd.

- de buanderie en logeerkamer hebben we voorzien van een lambrizering van gipsplaat/isolatie in een. Belangrijk omdat we met een koude buiten muur werken.

Het meer
Tja, wat zal ik zeggen.
Weer een offerte binnen, nog duurder dan de eerste. Een voordeel van dit alles is dat we in iedergeval niet hoeven te twijfelen. Het is een duidelijke nee.
Giles (de hoofdvisser) is nu nog bezig om een aangepaste offerte aan te vragen waarbij de baggeraar alleen het grassige/moerassige gedeelte achteraan het meer uitgraaft.
Zal vast ook veel te duur worden.
In de tussen tijd hebben we al een paar middagen hulptroepen in de vorm van de vissers en de boswachter Marc.
Marc is niet echt een actieve visser maar vindt alle beroering hier wel gezellig geloof ik.
Hij is boswachter, maar wanneer hij dat vak uitvoert is voor mij een groot vraagteken. Hij is vaak rondom het meer aan het werk, komt regelmatig een praatje maken en heeft het duidelijk niet druk.
Woensdag kwamen Marc, Giles, de patisserie man(ook een visser waarvan ik de naam altijd vergeet) en een van de oudere vissers helpen.
De oude baas was een vuur aan het maken vlaklangs onze oprit bij het meer waar de ketting ook hangt.
Er stonden nog wat auto´s en natuurlijk bij een boomstam een fles wijn en wat glaasjes (s´middags om 2 uur) en twee taarten die de patisserie man had meegenomen.
Rond half 5 liep ik richting het maria beeld om de kinderen op te halen van de schoolbus. De honden waren zoals altijd mee.
Als ik tijd heb stop ik altijd om een praatje te maken, deze keer ook. Vanuit een ooghoek zag ik de honden bij de boomstam
Ik draaide me om maar het was al te laat. Viev en Dutch waren binnen een minuut de prachtige taarten van de patisserie man aan het af grazen. De slagroom liep langs hun bek en ja, er was geen redden meer aan. Einde taart, honden heerlijk gegeten. Ik probeerde het nog te redden door lekkere kazen en stokbrood aan te bieden maar het oude mannetje wuifde dat vriendelijk weg en zei ach we hebben in iedergeval allemaal een stukje gehad. Honden op hun kop gegeven, niet dat dat zal helpen overigens.

Nou zaten de honden al op onze ´shitlist´ omdat ze vorige week een paar dagen achter elkaar hebben gerold in de restanten rottende visjes die nog onderaan de weide bij de brug lagen.
Na 3 dagen honden wassen hadden we het wel gehad. Gelukkig zijn alle visjes nu weg maar er komt vast wel weer iets anders voor in de plaats waar ze graag in rollen.

Al met al zijn de vissers goed bezig. Ze zijn de hele inkomende rivier aan het opschonen van alle opstakels (boomstammen, struiken etc) Ze stoken het gelijk op en zorgen voor een grote schoonmaakactie Zo willen ze op hun vrije middagen elke keer een deel doen om op die manier toch een stuk onderhoud voor hun rekening te nemen.
Want ook dit onderhoud is gewoon 60 jaar niet gedaan. Doordat ze zien dat wij hard werken dragen zij ook hun steentje bij wat door ons zeer gewaardeerd wordt.
Hun doel is dat je zonder enig probleem rond het meer kan wandelen wat tot op heden haast onmogelijk was.


Ondertussen wisselt de stand van het water in het meer veel. Het heeft begin van de week heel veel geregend, de waterstand in het inkomende riviertje was fors hoger dan normaal.
Hierdoor kon de sluis het niet aan en liep het meer weer helemaal vol. Hierdoor ging automatisch de andere sluis van het andere riviertje in werking en liep het meer weer langzaam leeg.
En zo is het af en aan. De vissers zijn er heel blij mee omdat hierdoor vanzelf heel veel modder het meer uitgaat.
Regelmatig komt Giles langs en zet de sluis weer wat dichter waardoor het meer weer half vol loopt en zet daarna de sluis weer open. Al met al is met deze truc al aardig wat modder verdwenen.
Officieel mag het niet omdat je hierbij stroomafwaarts zorgt voor extra modder aanzet, maar ach het is ´schone´ modder. (niet vervuild, sterker nog, gedroogd is het prachtige zwarte grond)
Het is wel leuk om te zien want elke keer als je langs het meer gaat is het weer anders. Ze willen dit voorlopig nog blijven doen totdat de vis er weer in gaat.
Waarschijnlijk wordt dat ergens in april. Ze hebben de vis al besteld. 400 kilo aan karpers en frituurvisjes.
Die zwemmen nu nog in een ander meertje. Dat meer wordt weer leeggehaald en die vis komt weer in ons meer.
En dan mogen natuurlijk onze 2 mega goudvissen Nemo en Dolly ook weer uitgezet worden.
Al met al is al dit getut van de vissers bezigheids therapie ten top. Wij vinden het prima en gezellig.


de rivier in het meerinkomende rivier kijkend richting het meer


De boete
Ik heb dus uiteindelijk de bewuste mevrouw te pakken gekregen. Ze heeft vriendelijk geluisterd naar mijn uitleg en melde alleen maar. ´U heeft getekend dus u moet betalen.´
Nou dat wil ik ook wel maar dan 90,00 euro en niet 375,00 euro.
In ieder geval zei ze niet gelijk nee. Ik mocht mijn verhaal op papier zetten en naar haar versturen en dan zou ze er eens rustig naar gaan kijken.
Brieven schrijven blijft een drama , want wat ik zo makkelijk mondeling uit kan leggen , kan ik niet goed op papier zetten. Ik moet de juiste toon zien te vinden en dat is moeilijk.
Nu maar hopen dat ze accoord gaat met mijn verzoek en er niet te lang over doet om die beslissing te maken want als ik niet voor eind februari betaald heb dan komt er weer een verhoging van 15% op de 375,00 euro. Maandag ga ik haar weer bellen om haar oordeel van mijn dichtwerk aan te horen.

Kids
We hebben het erg druk met het kinderhuiswerk. Ik heb het er wel eens vaker over gehad maar het is momenteel bar en boos. Per kind 1,5 uur per dag is momenteel niet ongewoon.
En dan te bedenken dat ze al zulke lange dagen maken.
Alle 3 krijgen ze bergen mee naar huis. En dagelijks zijn er een of 2 evaluations (proefwerken) die ze thuis moeten voorbereiden. Het kost me heel veel tijd.
David gaat best goed behalve lezen en dictee.
Afgelopen week had hij Autodictee.Hij moest een zin uit zijn hoofd foutloos kunnen schrijven. Die zin krijg je dus ´s avonds mee naar huis( naast al het gebruikelijke leeswerk, rekenwerk en schrijfwerk).
De volgende dag moet hij dat dus op school schrijven.
De zin was : Hier j´ai fais une promenade dans le parc.
Die avond was hij te moe om te oefenen dus hadden we afgesproken dat we het de volgende ochtend voor school zouden doen.
En daar stond dus om kwart voor 7 een 6 jarig jongetje aan ons bed die met een slaperige stem zei. ´Mam we moeten nog huiswerk doen , kom je helpen ´
Het voelt alsof ik zelf weer op school ben. Want ik ben verantwoordelijk dat zij hun huiswerk goed doen . We hebben geoefend. Hij is op school niet verder gekomen dan Hier j´ai..... en dat was dus weer een dikke MIN. met een rode aantekening huiswerk niet gemaakt !! Nou jammer dan, het was moeilijk en we hebben het geprobeerd.
Naast alle evaluations, rekensommen en leeswerk , zitten Julius en Annabelle midden in de tafels die ze op een onmogelijke manier moeten leren. Wij leerden ze uit ons hoofd zonder te rekenen.
Hier rekenen ze als je bv de tafel van 8 hebt:
4 x 8 = 8 plus 8 is 16, 16 plus 16 is 32
5 x 8 = de helft van 10x 8
6 x 8 = doorboordurend op de 5x 8 rekensom plus 8
9 x 8 = 10 x 8 min 8

en zo tafel voor tafel
Ze zijn het spoor volledig bijster dus ik ben begonnen op de oerhollandse manier. Niet nadenken, niet rekenen, gewoon stampen.

Maar toch, ze krijgen een hele brede ondergrond, ze leren op jonge leeftijd te leren en (wat ik heel belangrijk vindt) er wordt veel buiten gespeeld.

Zondag naar een judo wedstrijd geweest met alle kids en Pierre en hadden we vorige week de heilige lunch, nou deze week de franse slag.
We waren keurig op tijd 9.45 in Blanzy een goed half uur rijden bij ons vandaan. Er gebeurde gewoon niets. Kinderen bleven wachten, ouders bleven wachten en ja uiteindelijk om 11.15 begonnen ze eens met kinderen in te schrijven en dat terwijl er wel 200 waren. Daarna begonnen ze met de 16 jarige en ouder en dat terwijl het over grote gedeelte van de kids onder de 9 jaar waren. Het lijkt mij toch logisch dat ze met de 6 jarige zou beginnen. Na eindeloos getut was Pierre uiteindelijk om 12.15 aan de beurt. Hij heeft in totaal 5,5 minuut tegen 3 kinderen gevochten en werd toen voorzien van een medaille 2e plaats.Helaas, Julius zat in een groepje van 4 die als allerlaatste aan de beurt was, inmiddels was het 14.00 uur had Julius al meerdere malen gezegd dat hij eigenlijk naar huis wilde en waren wij het zat.
Maar hij werd 1e en hij heeft wel 7,5 minuut gevochten. Al met al waren we om 15.00 uur thuis. Wat een rampenorganisatie en zo gaat het altijd. Een time management cursus zou geen weggegooid geld zijn. Ik van altijd in slaap van al dat wachten en niks doen. Maar de jongens vinden het toch elke keer weer heel spannend en de meesters van Judo of hoe ze ook heten zijn erg aardig, dus we doen het maar in toerbeurt met de moeder van Pierre.

Auto
De auto is gearriveerd. We zijn heel blij met de garage, ze gaan nog een paar reparaties uitvoeren omdat de deuren niet zuiver sluiten en we kregen 2 splinternieuwe terreinbanden erbij.
Over een week of 2 moeten we terug naar Dijon. Dan voeren ze de reparaties uit en plaatsen ze de nieuwe nummerborden.
In Frankrijk heb je namenlijk nummerborden die gerelateerd zijn aan het departement. Aangezien deze auto uit de Cote d´or komt, departement 21, moeten er via allerlei instanties nieuwe papieren aangevraagd worden (carte gris of te wel het kentekenbewijs) en krijgen we dus een nieuw nummerbord met aan het eind 71 voor departement Saone et Loire.
Al dit geregel neemt de garage ook voor zijn rekening.
Vrijdagochtend hebben we de pickup dus opgehaald in Dijon en zijn we via D-wegen terug naar huis gereden. Prachtige rit dwars door alle wijnvelden heen.
Die middag ben ik de kids gaan ophalen van school met de Pick up. Zij wisten van niks. Pierre , Julius zijn vriendje, ging ook mee omdat we altijd naar de bieb gaan en daarna naar Judo.
Commentaar van Pierre : C´est une voiture de Guerre ! ( het is een oorlogsauto) vanwege de hoge instap, de herrie van de motor (het klinkt als een vrachtwagen)
David kan nauwelijks in de auto klauteren omdat hij zo hoog is en begon te giechelen.
Maar alle kids waren het er over eens, het is feest. Vandaag al door de weide heen langs het meer gereden om te kijken naar de bezigheden van de vissers.

Vrijdag hadden we een volle chambres d´hotes, morgen komen er ook weer gasten binnen. Dus ook dat loopt gelukkig door.

Dagelijks komen er nu aanvragen en boekingen binnen , het nieuwe seizoen komt van start !

ennneee mijn bramen oorlog gaat goed.
Therapie werkt.

Onderdeel van de kachel is eindelijk binnen. Gelijk de schoorsteenpijp geveegd en de kachel doet het weer als vanouds.
Gelukkig maar want we verwachten nog de nodige kou.

Dat was het, ik ga onderhand naar bed.

Jitt