Nederlandse versieEnglish version

Château de Digoine

Deutsche Versionversion Française


September, Nemo leeft nog, Espace doet het niet meer

11/10/2011
Het was heerlijk weer in september.
De houtkachel was nauwelijks aan, er werd nog volop door onze gasten buiten ontbeten.


Het klaarzetten van het ontbijt, een bezigheid die nauwlettend door de vriendjes, onze franse Trekpaarden Titan en Troy in de gaten wordt gehouden.


Sinds augustus zijn we begonnen met de training van Titan en Troy.
Vorig jaar hebben we alleen maar op de 2 vriendjes aan een longeerlijn gestapt.
In eerste instantie zijn we weer met de basis begonnen en dat viel niet mee !


Af en toe rijdt Julius, onze oudste zoon, op Troy en ondanks dat Troy uitprobeert is hij heel relaxed


Troy was vooral stront vervelend aan de longe, er is geen ander woord voor. Hij wilde niet netjes zijn rondjes aan de lijn lopen, ging hard, langzaam , kwam op je af met zijn oren plat naar achteren, alle trucjes werden geprobeerd.
In eerste instantie werkte we met een aangepast hoofdstel zonder bit en later met een echt bitloos hoofdstel (kingekruisd) waarbij je toch op een andere manier moet gaan rijden.
Inmiddels zijn zijn streken voor ons heel doorzichtig geworden ( ons zijnde Annabelle, onze dochter en ik) want wij hebben ons voornamenlijk opgeworpen tot het trainingsteam. Hij luistert goed naar de commando´s en Annabelle rijdt in stap gewoon los, we werken vooral stemcommando´s in combinatie met hulpen en het gaat goed.
In draf is hij los te snel , aan de longe gaat het goed


Annabelle met te korte beugels en het nieuwe bitloze hoofdstel
(een FRA Tinver kingekruisd) Ze draaft en stapt los op Titan


Titan ( het lichte trekpaard) is een ander verhaal. Hij is braaf maar is niet vooruit te branden, van alles hebben we geprobeerd: plastic zakje aan het eind van de zweep, belletje aan de zweep, het doet hem allemaal niks. Nu blijft hij inmiddels wel in draf maar het is fors door bikkelen, terwijl Troy juist afgeremd moet worden.
Voor de zekerheid hebben we de smid nog eens naar zijn hoeven laten kijken maar die zijn gelukkig momenteel kerngezond.
We proberen gemiddeld 3 tot 4 x per week, maar door het drukke seizoen lukt dat lang niet altijd.


Onze vaste cowboy boer belde ons op dat ze dankzij het mooie weer in september alsnog een stuk weiland hadden kunnen hooien en zo had hij ongeveer 400 kleine baaltjes voor ons.



De eerste kar wordt gelost, als je goed kijkt naar de hooizolder zie je 2 paar benen. Dat zijn Annabelle en David (onze jongste zoon), hun taak is het op de hooi zolder tellen van de balen die naar boven gegooid worden.


Dat aantal opgeteld met de 50 baaltjes die hij al geleverd had in augustus en de slechte ronde grote balen die wij zelf in de zomer hadden gekocht zorgt er voor dat we genoeg hooi voor onze trekpaarden hebben.
Eind september werd het hooi geleverd. We zijn helemaal blij.


Meestal komt de cowboyboer met een lopende band, deze keer niet.
2 van zijn hulpen gooiden de balen naar binnen, De boer, Matt en Julius stapelde met behulp van een hooi vork de balen netjes op de zolder.
Ik deed niet mee, want we hadden alle gasten binnen komend en table d´hote voor 13 man, geen tijd om met hooi te spelen.


Alleen als het een heel strenge winter wordt zou het nog te kort kunnen zijn. We zullen zien, volgens de buren moeten we boeten voor het fraaie najaar en zullen we een heel koude winter krijgen.


En dan Nemo, hij is er nog !. Dit is een foto van Nemo eind 2006


Een korte uitleg.
In december 2006 hebben we ons meer leeg laten lopen , is de vis uit het meer via speciale hekwerken in de rivier opgevangen en verkocht.
Tussen al die vis kwamen we deze mega goudvis (een karper soort) tegen. We vonden het zonde om hem/haar te verkopen en hebben de vis laten overwinteren in een bron onder aan de weide. Toen we het meer in het voorjaar van 2007 weer vol lieten lopen hebben we Nemo zoals hij genoemd werd weer opgezocht



Hij is teruggezet en.......... nu inmiddels alweer ruim4 jaar later zagen we zijn/haar rug in het water vlakbij de 2e sluis.
Toch leuk dat Nemo er nog is.



Ondanks dat het pas september is zijn wij al bezig met ´winter klaarmaken´
Daaronder valt ook het leeglaten lopen en helemaal brandschoonmaken van het prive-zwembad naast ons huis.
Deze keer moest David het helemaal schoonspuiten met de hogedrukspuit.
Daarna een dag laten drogen, voorzichtig opvouwen en opbergen in het kasteel

Er is nog veel te doen voordat we klaar zijn voor de winter.

Matthew & Jitske

Nieuws 2024
Nieuws 2023
Nieuws 2022
Nieuws 2021
Nieuws 2019
Nieuws 2018
Nieuws 2017
Nieuws 2016
Nieuws 2015
Nieuws 2014
Nieuws 2013
Nieuws 2012
Nieuws 2011
Nieuws 2010
Nieuws 2009
Nieuws 2008
Nieuws 2007