Nederlandse versieEnglish version

Château de Digoine

Deutsche Versionversion Française


Murphy was te gast

16/01/2008
Hallo allemaal,

Nou er is heel wat gebeurd en oh wat heeft Murphy´s law zich uitgeleefd op ons.

Om te beginnen.

Wasruimte
De wasmachine is eindelijk naar de nieuwe buanderie (wasruimte) in het schuurgedeelte achter ons huis verplaatst.
Want onze oude wasruimte was in ons huis een smalle pijpenla met de wasmachine, droger en 2 kasten en alle wasmanden in een beperkte ruimte, het was altijd knoeien.
De ruimte is nu helemaal klaar, het aanrechtblad is voor de laatste keer in de PU lak gezet en .....oh.... wat werkt het prettig. Overzicht, ruimte, heel fijn.
Ik heb uitzicht op de koeien van de buurman, best gezellig.
Maar onze eerste tegenslag was dat onze industriële wasmachine niet door de nieuwe deuropening naar de nieuwe wasruimte kon.
Hij was al met al 5 cm te breed. Uiteindelijk heeft Matt de electrische zaag in een van de (nieuwe en keurig geverfde) deurposten gezet, wasmachine erdoor, deurpost weer teruggeplaats en probleem opgelost.
De wasmachine deed het. Tevreden. De dag erna deed de wasmachine het niet meer, blijkbaar vond hij de verhuizing niet fijn want hij was op tilt. Het zware kreng moest weer uit zijn keurige behuizing en Matt kreeg hem weer aan de praat. Er was uiteindelijk een probleem met de waterstop.


de nieuwe wasruimte, buanderie, in het schuurgedeelte achter ons huis,ontzettend practisch

oude wasruimte in ons huis, een pijpela waar eerst ook nog de kasten rechts stonden



Houtkachel
Het palletje van de houtkachel in onze woonruimte waarmee je de kachel tempert werkte om de een of andere duistere reden niet meer. Daardoor konden we het vuur niet goed genoeg controleren. En dat dat belangrijk is weten we inmiddels. Dus........ kachel vrijdagavond niet meer bijgevuld en uit laten gaan.
Zaterdag de hele kachel uit elkaar gehaald, probleem opgelost en kachel kon uiteindelijk ´s avonds weer branden. Wel weer een hele dag kwijt.
Gelukkig is het niet koud momenteel.

Titan
Wat hebben wij met hem getobd en wat hebben we ons zorgen gemaakt.
Nadat de veearts maandag geweest was en hij onstekingsremmers had gehad, moest het allemaal beter met hem gaan. Het werd alleen maar slechter.
Woensdag liep hij alleen nog op de punt van zijn hoef en kon hij zijn hoef niet meer plat neerzetten en vrijdagavond gebruikte hij zijn hoef helemaal niet meer.
Hij stond volledig doorgezakt op zijn gewricht om zo zijn hele hoef te ontlasten. Ondertussen werd zijn andere voorbeen overbelast. Kortom niet goed.
Zaterdag ochtend gelijk de dierenarts gebeld met het verzoek dat hij voor 11 uur moest komen omdat ik om half 12 weg moest.
Hij kwam natuurlijk uiteindelijk om half 12, een slecht tijdstip. Want ik moet om 5 over half 12 altijd weg om de kids van school te halen en.......... ik had om kwart voor twaalf met de strenge juf van Julius en Annabelle een afspraak.
Maar ja, ik moest bij de dierenarts blijven om duidelijk uit te leggen wat er aan de hand was en te weten wat we moesten gaan doen.
De dierenarts heeft uiteindelijk in de zool van zijn hoef een abces gevonden, vrij diep en dicht bij de rand. Dat gaf hem zoveel pijn.
Hij kreeg een grote injectie in zijn hals en of we die de aankomende 3 dagen ook zelf wilden geven. Nou ja het moest maar, het was niet leuk om te doen.
Zijn hoef werd verbonden en we moesten zondag alles opnieuw schoonmaken en verbinden en proberen of we een afspraak konden maken met de smid voor maandag.
Zo gezegd zo gedaan. Ik naar school, het was inmiddels 10 voor 12 ! De kids waren al 10 minuten vrij en de juf wachtte op mij!
Hoe moest ik dat nu weer aanpakken.
Om 12 uur kwam ik aan bij de juf, gekleed in vieze paardenjas. Ik heb de situatie uitgelegd en tot mijn verbazing begreep ze waarom ik zo laat was en vond het niet erg.

We hebben Julius en Annabelle uitgebreid besproken, ik heb verteld wat wij zoal thuis aan huiswerk doen en hoeveel tijd het mij kost om alles voor de volgende dag af te hebben. Ze heeft me in ieder geval weer op weg geholpen. En zij heeft nu ook een ander beeld van ons gezin omdat ze het idee had dat we maar weinig aan het huiswerk deden.
Al met al krijgt Julius op school extra hulp bij lezen en schrijven en moet het allemaal in goede banen geleid worden. Het betekent wel dat ik veel tijd aan Julius besteed en dat Matt het huiswerk met Annabelle en David moet doen.
Ondertussen was het 12.10, ik dacht dat de kids bij de garderie (school-oppas) waren maar nee. Geen kids. Ze bleken door een van de moeders meegenomen te zijn omdat ze helemaal alleen overgebleven waren. Kids opgehaald en snel naar huis, want er moesten er 2 naar poneyles, de chaotische ochtend zat er weer op.

De smid zou dinsdag komen. Het betekende dat we zowel zondag als maandag de hoef van Titan moesten desinfecteren en opnieuw verbinden.
Hij is ondertussen ontzettend braaf met voetje geven, ook de injecties geven ging goed maar het was best eng.
Ik vraag me overigens af of ze dat ook in Nederland zo zouden hebben gedaan.
Het werd dinsdag, de smid zou komen, maar helaas hij belde af. Hij had met het op maat slaan van een heet ijzer een klein stukje gloeiend staal in zijn oog gekregen en was afgevoerd naar het ziekenhuis. Gelukkig viel het mee, het was in het wit van zijn oog terecht gekomen. Hij zag slecht maar hij zou toch de dag erop komen.
Titan zijn hoefzool weer helemaal schoongemaakt en verbonden.
De smid kwam daadwerkelijk woensdag morgen voor 9 uur. Titan zijn zool was netjes schoon, het gat in zijn hoef was schoon en niet meer ontstoken.
Maar het was beter om hem voor op ijzers te zetten zodat de rand van zijn hoef ontzien zou worden. Hij had alleen niet zijn kooi bij zich en moest dus zo aan het werk.
Titan die bij het kappen de vorige keer in de kooi best te keer was gegaan, begreep blijkbaar dat dit goed voor hem was. Het opmeten van de ijzers en ook het inbranden in het hoorn, wat met heel veel rook gepaard gaat, ging prima. Hij was super braaf en onderging alles alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
Smid blij, ik blij. Hij staat nu, bijna 10 maanden oud, op ijzers met bij een van de ijzers een soort plastic afdekplaatje om zo het gat in zijn hoef te beschermen tegen infectie.
Ik kan zowiezo de boel schoonspoelen mocht het nodig zijn.
Het viel allemaal niet mee om de oorzaak van zijn kreupelheid te vinden omdat er eigenlijk 2 dingen tegelijk speelden. De trap op zijn knie en zijn hoef, waarin na goed onderzoek een abces in bleek te zitten. Sinds donderdag brengen we ze weer elke ochtend naar de weide bij het meer. Titan loopt nog niet zuiver, kan ook niet. Maar zowel de dierenarts als de smid zeggen dat het allemaal goed komt. En daar gaan we dan maar van uit.



En wat verder :

De gewone telefoon laadt niet meer op, waarom geen idee, moeten we naar kijken.

De boiler is nog steeds stuk en als we de tijdschakelaar niet inschakelen, hebben we geen warm water.
En dat gebeurt heel vaak omdat de tijdschakelaar weer in een haspel zit en die haspel gebruiken we weer met verbouwen.

Ondertussen moet er natuurlijk ook gewerkt worden.
En hoe !

Om de ruimtes te begrijpen:
Als je bij ons de trap op gaat kom je eerst in een soort hal met daar de nieuwe badkamer en toilet.
dan ga links de gang in.
Gelijk aan de rechterhand is de oude deur met de oude trap naar de zolder met onder de trap de boiler (wordt een inloopkast met nieuwe boiler).
Dan gelijk weer een deur aan de rechterhand. Dit was de oude wasruimte met daardoorheen de bocht van de trap.
2 meter verder de gang in weer een deur aan de rechter zijde naar de oude logeerkamer, later David zijn kamer.

De oude wasruimte en logeerkamer worden 1 grote slaapkamer voor Annabelle.
De trap gaat eruit vanwege de rare constructie en wordt niet vervangen voor een andere.

We zijn begonnen aan Annabelle haar toekomstige slaapkamer.
Zij slaapt nu aan de zijde van het huis die uitkijkt op de binnenplaats. Haar kamer komt aan de andere kant van de gang, uitkijkend op de weides van de buurman.
Het is de voormalige logeerkamer (nooit opgeknapt) met daarbij gevoegd de oude pijpenla ruimte wat tot vorige week mijn wasruimte was.
David sliep sinds een paar maanden op deze kamer en moest wederom verhuizen.
Toen wij in Frankrijk aankwamen, sliep hij de eerste tijd in onze slaapkamer. Daarna verhuisde hij naar Julius zijn kamer. Sinds september had hij voor het eerst een eigen kamer en nu is hij weer verhuisd en slaapt tijdelijk bij Annabelle op haar kamer. En zo zijn we naar mijn idee continue zijn spullen aan het verhuizen.

Maar:
- De oude logeerkamer waar David sliep is helemaal leeggehaald.
- Annabelle haar kamer wat veranderd zodat David daar ook voor een aantal weken kan bivakkeren.
- De muur tussen de logeerkamer en oude wasruimte gesloopt, 46 vuilniszakken aan puin.
Nou zat deze muur met een paar bakstenen verankerd in de muur van de gang. En tja, daar zitten nu dus gaten in. Jammer want de muur aan de gang zijde was al helemaal gestuucd en netjes. Extra klus erbij.


Belle helpt graag mee met bikken

muur gesloopt tussen de 2 ruimtes

mooi uitzicht door 2 raampartijen,
de logeerkamer had maar 1 raampartij


En tja, nog een tegenslag.
Het plafond van de oude wasruimte was niet dezelfde hoogte als de logeerkamer er zat niets anders op dan dat gedeelte te slopen.
Weer een grote hoeveelheid troep.
- Het meeste behang met een afstoom apparaat weggehaald. Het meeste want vanmiddag viel er opeens spontaan een gat in het apparaat en kon ik hem niet meer gebruiken. Ik heb geen idee wat ik gedaan heb ! Morgen gaan we maar weer naar een bouwmarkt om een nieuwe te kopen want we hadden het ding geleend van vrienden. Want het ergste werk komt nog, het hele plafond van de oude logeerkamer is behangen met van dat dikke behang, ik hou mijn hart vast wat er onder vandaan komt. De stijger is weer voor dit soort werk geïnstalleerd, ik kan mijn lol op.
- Het steenwerk bij de ramen is kaal gebikt, ging best goed, behalve dan dat ik een hele dikke blauwe wijsvinger heb. Ik werk namenlijk met hamer en bijtel en wat nooit gebeurt, gebeurde de afgelopen 2 dagen, in totaal heb ik 3 maal op de knokkel van mijn wijsvinger geslagen. Het ziet er niet uit.

En er was meer.

Naast de oude wasruimte bevindt zich een deur met een oude houten trap naar de zolder. Deze trap gaat met een draai naar links pal voor de grote raampartij van de oude wasruimte langs. Omdat de wasruimte bij Annabelle haar kamer gevoegd gaat worden, moet de trap er ook uit. We gebruiken de zolder niet, we hebben genoeg ruimte op het zoldergedeelte van de schuur achter ons huis. De trap moest gesloopt worden. Na een stuk van de trap gesloopt te hebben bleek dat de vloerconstructie van de zolder niet goed was. Toen Jean Noel en Francoise nog in ons huis woonden is er namenlijk een forse brand geweest. Een deel van de balken en vloer van de zolder is niet correct vernieuwd waardoor bepaalde balken veel te veel gewicht dragen of niet goed ondersteund zijn. Matt heeft een constructie gebouwd om dit op te lossen. Maar het betekende weer een dag extra werk, inclusief bezoek aan de bouwmarkt. Daarna kon de rest van de trap gesloopt worden. Het is trouwens wel een heel mooie oude trap met spijkers die met de hand gesmeed zijn. De ruimte waar eerst de trap in gebouwd was is nu helemaal leeg. Het is een smalle gang geworden. Hier komt de langverwachte nieuwe boiler en aan twee zijdes een grote inloopkast voor kleding, schoenen, sportspullen enz. De gesloopte trap hebben we in onderdelen op de zolder gelegd. Het is prachtig eiken waar we vast wel weer een bestemming voor vinden.



Dit stond allemaal op de te slopen muur.
Annabelle vondt vooral het A.P. (Annabelle Poventud) erg mooi.
Na het slopen waren alleen nog de P en 1888/1889 heel.
We houden die stukjes muur als aandenken


Inmiddels hebben we de afgelopen dagen een nieuwe balken vloer gelegd waar eerst het trapgat was. Ook is dit gedeelte vandaag voorzien van een nieuwe vloer.
Morgen de planken vastleggen en dan beginnen aan het vernieuwen van het plafond.

Dan electra, stucen, nieuwe vloer, luik maken voor naar zolder, boiler installeren, kast bouwen, deuren verder afbranden, de grote gaten in de muur waar de trap in verankerd zat dicht metselen, gordijnstof zoeken, onder de ramen afwerken, vensterbanken maken enz.

Onze deadline is 8 februari en dat moeten we gewoon halen want ondanks alle tegenslagen hebben we heel veel gedaan deze week.
Eigenlijk was dit zo een week waar we eigenlijk rustig in een hoekje een boek hadden moeten gaan lezen. En dan wachten tot alles weer beter gaat maar ach het was niet anders.

Ondertussen ben ik elke avond achter de pc bezig. Het jaar 2007 moet afgesloten worden, marketing moet bekeken/aangepast worden, toeristen bureaus benaderd worden voor nieuwe documentatie en heel belangrijk onze website moet verder verbeterd/veranderd worden. En dat laatste is een heel grote klus.

Buiten zijn we wederom begonnen met de oorlog tegen de bramen, elke dag een 3 kwartier, er komen steeds meer stapels, binnenkort weer een dag stoken.

Boven is het een bouwput, het wordt allemaal beter, na 8 februari !

Dus.... welterusten.
Jitt

Nieuws 2024
Nieuws 2023
Nieuws 2022
Nieuws 2021
Nieuws 2019
Nieuws 2018
Nieuws 2017
Nieuws 2016
Nieuws 2015
Nieuws 2014
Nieuws 2013
Nieuws 2012
Nieuws 2011
Nieuws 2010
Nieuws 2009
Nieuws 2008
Nieuws 2007