17 februari
Het blijft maar regenen, iedereen is het zo zat.
Pittig onweer, hagel, storm, een kleine tempête , zoals dat heet.
Vanwege de wind hadden we de houtkachel op de laagste stand staan, waardoor de temperatuur in huis rond de 16 graden bleef steken.
Gelukkig was zondag het tegenovergestelde, droog (dat is al heel wat) en.......... een kadootje van de natuur, want tijdens een forse bui zagen we een prachtige regenboog en vlak daarna een 2e regenboog, heel vaag dat wel.
Het duurde al met al misschien 5 minuten, net genoeg tijd om eindelijk de regenboog boven het kasteel te fotograferen.
Het wandelen met de vriendjes, onze jonge trekpaarden, is uitgebreid.
Vorig weekend zijn we met z´n allen op pad gegaan.
Titan met halster, touw, bitloos hoofstel en zadel met Annabelle erop
en Troy met halster, touw, bitloos hoofdstel en voltige band en met David erop
Beiden kids dragen verplicht een rugprotector. We nemen geen risico.
Alle 3 de kids hebben een aardige basis paardrijden met daarnaast 1.5 jaar voltige (acrobatiek te paard in stap, draf en galop) tot op Frans nationaal niveau.
Hoe dan ook , ze zijn heel wat gewend op een paard en zijn totaal niet bang.
De vriendjes gedroegen zich hardstikke goed. (En Julius wilde niet op de foto)
Vivaldi loopt tegenwoordig ook met de paarden mee door het bos, Nappie mag echt niet, die hangt hysterisch in de staart van het paard wat achteraan loopt en zorgt daardoor voor ..... stress......
Longeren gaat nog steeds niet vanwege al de regen.
Geeft allemaal niks, dit is al hardstikke leuk en een goede leerschool voor de vriendjes.
Vuilnisbakken en fietsen zijn niet echt eng meer, stapels gesnoeide takken zijn nog zorgwekkend
Matt heeft zich weer in de blubber bij de Orangerie gewaagd
De nieuwe wateraansluiting is nu helemaal tot aan de Orangerie met drukregelaar en
kraan. Heel praktisch.
Er is een stuk afvoer en electra gelegd voor de septictank.
De septic tank zelf hebben we nog even uitgesteld.
Ook de officiele aansluiting voor electra gaan we nog niet aanvragen, zolang er geen meterkast is is het een heel gedoe
Het systeem met electra via de oude aansluiting in de waterput met verlengsnoeren
werkt tot op heden prima.
De basis constructie van het dak, de dakbalken en de zogenaamde queenposts zijn klaar.
De palen heten de ´queenposts´, het middenstuk met de klavers heet de ´collar´.
Officiele namen volgens de ´timber frame joinery and design work book´ uitgegeven door het Amerikaanse Timber framers guild
Een van de 3 belangrijke boeken die Matt gebruikt voor het ontwerpen van houten dakconstructies met pen/gat verbindingen.
Ter vergelijking
In het jachthuis hebben we een ´kingpost´ bij de badkamer gemaakt (een zwevende punt) en in het slaapkamer gedeelte een ´A´-frame, daadwerkelijk in de vorm van een hoofdletter A.
De palen in het midden is het meest belangrijke onderdeel van de dakconstructie zeker omdat we met een relatief flauwe dakhelling werken
Omdat de dikke balken nog verder moeten drogen en daardoor ook zullen krimpen hebben we besloten om het frame alvast inelkaar te zetten en met pennen te fixeren.
Door het krimpen van de dikke balken zal de constructie nog stijver worden.
Alle verbindingstukken waren van te voren al gepast en nu was het een kwestie van in elkaar zetten, kracht opzetten met een antieke ketting lier gekregen van Eeb en nu heel praktisch
In een dag zat het in elkaar met de houten pennen op zijn plek
Het makkelijkste is het te laten zien aan de hand van de maquette
De vertikale palen in de maquette zijn de queenposts , de ´H´-frame, zoals wij het noemen
En dan gebeuren er weer spontaan dingen
Afgelopen week kwam er een man van de gemeente langs met de mededeling dat ze alle takken tot 6 meter hoogte van onze bomen langs de weg gingen snoeien.
Het is onze verantwoordelijkheid.
Vrachtwagens moeten geen last hebben van laaghangende takken.
Uit coulance wilden ons deel langs de openbare weg wel doen als wij dan alle afgezaagde takken zouden opruimen.
Ze zijn er een hele middag met een speciale machine mee bezig geweest en wij hebben braaf alles opgeruimd.
Dezelfde man vertelde dat er een 8 tal eiken die vlakbij de weg staan om moeten.
De regel is dat de bomen niet dichter dan 3m vanaf de weg mogen zijn, deze eiken staan dichterbij en zijn aan het einde van hun levenscyclus met nogal wat dood hout bovenin wat op de weg kan vallen
Als we niets doen zullen we uiteindelijk een aanschrijving krijgen, als we dan nog steeds niets doen dan wordt het gedaan en krijgen we de rekening
We gaan overleggen of het van het najaar mag omdat we nog zat dingen te doen hebben
Hartelijke groet,
Matthew & Jitske