Nederlandse versieEnglish version

Château de Digoine

Deutsche Versionversion Française


veranderlijk weer en ander nieuws

12/01/2015
Hallo allemaal


dit was eind december

Afgelopen zaterdag was het ontzettend mild, de gemiddelde temperatuur was tussen de 8 en 10 graden hoger dan normaal. Een paar dagen ervoor was het even fors koud met midden op de dag nog -5 tot -7
We hebben een laagje sneeuw gehad rond oud en nieuw en voor de aankomende periode wordt het koeler met regenbuien
Echt stabiel winter weer hebben we niet en het ziet er ook niet naar uit dat we dat op korte termijn krijgen
Wel hebben we toch nog wat fraaie winterfoto´s kunnen maken.


een van de kleinere torens van het kasteel



oude dakkapel op het oude gedeelte van het kasteel





onze vriendjes , de trekpaarden krijgen 2x per dag een lading hooi, de hoeveelheid passen we aan, aan hoe koud het is



de truc is om te zorgen dat je niet een van de hoeven op je voeten krijgt



waterbakken ijsvrij maken


Iets heel anders
De afspraken over de jacht zijn sinds dit seizoen in het gebied om ons heel veranderd. Tientallen jaren werd er door een vaste groep, waaronder onze buurman Jean Noel, gejaagd. Dat is niet meer zo. Sinds september zijn de jachtrechten op de SCI Digoine of te de bosgebieden in de 1600 ha om ons heen overgegaan naar een van de zonen van de overleden graaf Comte de Ternay. Wij hoorden het via Jean Noel. Wij vinden het niet erg want de zoon van de graaf jaagt maximaal 1x per maand een weekend en dat maakt het voor ons een stuk rustiger.
In het bos achter ons huis (niet ons eigendom) wordt nl ook gejaagd en dan is het belangrijk dat onze dieren allemaal binnen zijn.
- Nappie omdat hij gestrest wordt van de geweerschoten maar toch ook er naar toe wil.
- Vivaldi omdat hij door zijn roodbruine kleur en formaat op afstand gezien kan worden voor een hert.
- De poezen en kater omdat jachthonden over het algemeen niet vriendelijk tegen ze zijn en dan zeg ik dat nog aardig/

Afgelopen zaterdag was het weer zover, we waren buiten op de binnenplaats en opeens hoorden we heel dichtbij schoten in het bos. Afspraak met alle kids is dan, dieren verzamelen en naar binnen bonjouren
Gelukkig liep deze keer alleen Jackie , ons witte poesje, rond die overigens gelijk een schuur in rende en zo hoog mogelijk ergens op sprong.

Ook de vriendjes worden er onrustig van, we moesten toevallig een ronde baal hooi naar de weide brengen en zagen de jagers auto´s staan en hoorde de groep honden. Het was daadwerkelijk een zoon van de overleden graaf met nog een paar mannen en 2 jongens van misschien net 10 jaar oud. Wij vinden het nogal wat als je zo jong mee gaat maar ze hadden in iedergeval wel allemaal fel oranje kleding aan. Ze waren met op zijn minst 15 honden De groep vertrok weer, ze gingen lunchen en dan in een ander bos verder jagen.
Waarschijnlijk zijn ze er over een paar weken pas weer.

En dat is fijn want alle andere jaren moesten we vooral in nov/dec/jan/feb alle zaterdagen en zondagen toch opletten of er jagers in dit gebied aan het jagen waren.

We merken het overigens wel, we hebben een vos bij de orangerie gezien; een groep everzwijnen die voor onze auto overstaken en afgelopen week zag Matt nog een hert in het bos achter ons huis.
Eind februari zit het er weer op, dan is de jacht weer teneinde en wordt het weekend gewoon weer weekend.



Er blijven altijd heel veel ´regelklussen´ liggen in het seizoen.
Een van klusjes was de kapotte voordeursleutel van het kasteel



14 december hebben we de grote sleutel die anderhalf jaar geleden in het slot kapot gegaan was, weggebracht naar een smid hier in de buurt.
Het stukje in het slot hebben we toendertijd uit het slot kunnen halen en met een plakbandje aan de sleutel vastgemaakt, de sleutel verdween in een lade in afwachting van reparatie.
Er zijn maar weinig bedrijfjes die dit soort grote oude gesmede sleutels goed en netjes kunnen repareren. Deze man kan dat, hij smeed prachtige messen, een echte ambachtsman en dat is wat we zoeken. Hij kon zien dat de sleutel al eerder gerepareerd was. Wanneer de sleutel klaar is , wordt afwachten, je moet geen haast hebben in Frankrijk, maar ach als we al anderhalf jaar zonder sleutel zijn kan dat ook nog wel even wachten. Al die tijd zijn we via de achterdeur het kasteel in gegaan. We gaan ervan uit dat we dit jaar de rondleidingen door het verlaten kasteel weer kunnen starten bij de prachtige voordeur, die ik met somber weer voor de zoveelste keer heb gefotografeerd.





De koperen kloppers (beide een rechterhand) werken nog prima. De voordeur is bij het oude gedeelte van het kasteel, centraal tussen de oude torens uit 1233.

Een deel van bovenstaand bericht stond al vorig jaar ruim voor de kerst al klaar om te versturen

Het liep allemaal anders want op zaterdag 20 december is mijn moeder onverwachts overleden. Alles kwam op hold en werd anders
Hierdoor zijn de afgelopen weken hectisch, verdrietig en vooral emotioneel geweest.
We zijn 2x naar Nederland gereden, tussen de 2 reizen door David zijn verjaardag gevierd. We hadden vrienden die voor ons klaar stonden om ons te helpen en op de dieren te passen terwijl we er niet waren en ook toen we thuis kwamen waren ze er voor ons en zijn een aantal dagen bij ons geweest

We pakken de draad weer op , de kinderen zijn inmiddels alweer een week naar school en wij zijn ook weer aan het werk, we wandelen met de vriendjes.

Volgende keer weer een uitgebreid bericht , nu eerst maar eens slapen want het is inmiddels kwart voor 12 ´s avonds


Nieuws 2024
Nieuws 2023
Nieuws 2022
Nieuws 2021
Nieuws 2019
Nieuws 2018
Nieuws 2017
Nieuws 2016
Nieuws 2015
Nieuws 2014
Nieuws 2013
Nieuws 2012
Nieuws 2011
Nieuws 2010
Nieuws 2009
Nieuws 2008
Nieuws 2007