Een nieuwsbrief helemaal besteed aan een heerlijk weekend werken in het bos met ontzettend enthousiaste hulptroepen, de knotters !


Dit zijn ze dan dit jaar, onze knotters
.Peter, Thijs, Siem, Leen, Ronald, Andre, Hennie, John, Hans, Jos en Guido.
De statie foto met Nappie, onze Teckel, en Vivaldi, onze grote hond, ergens tussen de mannen massa. Nogmaals dank jullie wel voor deze enorme klus

het knotweekend zit erop en wat hebben we genoten.
Het heeft altijd heel wat voeten in de aarde.
We proberen iedereen zoveel mogelijk in aparte bedden ( niet 2 in een 2 persoonsbed) te laten slapen en dat betekent heel veel aparte bedden opmaken. En zo was de hele chambres d´hotes, het jachthuis en onze logeerkamer klaar voor de ploeg
De dinsdag en woensdag voordat ze kwamen waren we ladingen boodschappen aan het halen, klus bekijken want wat is haalbaar in 2 dagen ; wat en hoe willen we het en zoveel mogelijk zorgen dat alle andere normale werkzaamheden zoveel mogelijk al gedaan waren zodat we ons een lang weekend op bos activiteiten konden storten.

Donderdagavond was iedereen binnen, 11 man sterk (geen vrouwen dit jaar)
Het is gezellig we zitten "s avonds met wat passen en meten met 16 personen aan tafel want wij en onze kids eten mee.

We hebben heel veel bosklussen en na veel wikken en wegen werd het terugwinnen van de natuur van de oude "carriere" van het landgoed;

Het landgoed was van oorsprong 1200 ha groot, het bosgebied werd gebruikt voor de jacht en daar heb je paarden voor nodig; Een deel daarvan stond hier vroeger in ruime stallen . Er waren 2 trainingsgebieden;
Een ronde carriere (het Franse woord voor paardenbak) waar gelongeerd kon worden;. Deze is goed terug te vinden in het bos ook al staan er inmiddels een paar bomen midden in de ronding;
als je het pad vanaf het Jachthuis het bos in wandelt dan ga je bij de paardentrailer links af het bos in en zie je al heel snel de ronde carriere.

Dit gedeelte bos is niet van ons maar van de graaf. We hadden ooit gevraagd of we die konden huren maar dat wilde hij liever niet omdat hij de bomen (eiken) die in die ronde paardenbak stonden niet wilde kappen.

Via de inmiddels overleden vader van de graaf wisten we van het bestaan van de rechthoekige carriere in het bos, hij werd al meer dan . totaal jaar niet meer gebruikt, was overwoekerd door bramen, heel veel dennen en een aantal loofbomen; Lange tijd is er ook veel takken afval in gedumpt waardoor je nauwelijk de contouren meer terug konden vinden. De huidige graaf wist ook niet dat deze carriere bestond.

Af en toe hebben we dingen met hem te bespreken en zo is het ter sprake gekomen of wij deze carriere mochten kopen of huren. Hij is gaan kijken was verbaasd dat het er was en verbaasd van de chaos maar..... we konden het huren voor 50.00 euro per jaar met ingang van juni 2014.
Verkopen wilde hij het terrein niet maar we mochten wel de oude weg naar de carriere weer vrij maken.
Werken in het bos doe je in de winter, er is minder blad aan de bomen, je kan eerder stoken omdat het vochtiger is en voor ons geldt natuurlijk ook dat we dan meer tijd hebben.

Het werd een uitdaging

De rechthoekige carriere bevindt zich vlakbij de ronde carriere maar is bijna onzichtbaar, veel gasten zijn van de zomer al even in het bos gaan kijken maar ja veel was er niet te zien.

Vanaf het jachthuis loop je het pad op richting de oude paardentrailer, daarna linksaf en voordat je bij de ronde carriere komt ga je rechtsaf en zou je in theorie eindigen bij de rechthoekige carriere. Alleen het eerste stuk van het pad bestond nog, verder was het zoeken naar hoe het pad gelopen heeft rekening houdend met de bomen die zijn gaan groeien.

Fase 1

-een landrover breed pad terug heroveren van de natuur over een lengte van meer dan 20 meter en daarbij alle te hoge stammen en al het resthout verzagen of naar de brandstapels brengen en deels langs het pad leggen

Tegelijkertijd werd er begonnen aan de enorme klus
Er werd in eerste instantie 1 vuur gemaakt en er werd begonnen met het opschonen van al het bos afval; Wat is er gesleept takken , verrotte stammen. Zodra er wat ruimte ontstond gingen de eerste bomen om

- heel veel dennen , de top en alle takken gingen in het vuur, de stammen werden verzaagd tot stukken van 4 meter, bestemd voor hekwerken bovenop de verhoging van de carriere.
- het loofhout werd verzaagd tot behapbare stukken, het hout werd geladen op de aanhanger en landrover en gelost achter de duiventil
- alle bomen in het vlakke gedeelte werden op kniehoogte omgezaagd. Het ziet er heel raar uit maar het heeft een functie. Op deze manier kan een buldozer de stammen inclusief wortels makkelijk uit de grond trekken

Onze buurman noemt het "totums" het is kettingzagen voor de luie houthakker , dan hoef je niet te ver te bukken. Normaal gesproken zaag je ook netjes bij de grond af.

het ging zo goed en snel dat we besloten om de wal ook mee te nemen
Alle bomen die daarop stonden werden tot de grond toe afgezaagd tenzij ze logisch op de wal stonden zodat ze gelijk als onderdeel van het toekomstige hekwerk kunnen dienen. Dan werden ze op 1.50 afgezaagd.

Onze complimenten voor hoe goed er op elkaar gelet werd met al die bomen die omgingen en de 2 hoge vuren. Want het is wat hoor, een enorme herrie van veel kettingzagen, 2 man hoge vuren op 2 plekken en een soort mierenhoop van oranje mannen die aan het slepen en zagen zijn.
We hebben geen pleister nodig gehad.

We hadden daarnaast zo een geluk met het weer; de voorspellingen waren zo verschrikkelijk slecht en uiteindelijk hebben we alleen vrijdag middag na 3 uur regen gekregen ( en s avonds en ´s nachts maar dat gaf niet)

Ik kan er nog heel veel over vertellen maar de foto´s geven een beter beeld.
Een heel georganiseerde gezellige drukke mierenhoop
Wat er gedaan is in 2 dagen tijd is onvoorstelbaar en we zijn er zo blij mee


vrijdag ochtend, de chaos in de oude carriere zoals een paardenbak heet is enorm. Om 9 uur s ochtends brandde het eerste grote vuur


De enige Douglas die er nog op het terrein stond, donderdag middag is deze reus als eerste geveld. Een meter of 20 hoog. Uiteindelijk hebben we 2 mooie stammen van 5 meter over. Het eerste stuk hebben we gisteren met de landrover weg kunnen slepen en ligt nu vlakbij het jachthuis. Het andere stuk gaat deze week weggetrokken worden. De stammen gaan naar de houtzagerij van Epinac (10 km). Omdat er veel takken aan de stam zaten, zijn er dus veel knoesten waardoor de stam niet verzaagd kan worden tot planken; het worden balken voor de voorraad


We hadden 2 grote vuren op het terrein; Het doel, de dennen die nog om gezaagd moesten worden met de top in het vuur laten vallen. Dit was zo een voltreffer. Mooi om te zien, goed opgelet dat het veilig was en daarna makkelijk op te ruimen; Alleen de toppen gingen in het vuur; Bij de rest van de stam werden alle takken afgehaald en op 4m lengte gezaagd


Alle stammen van de dennen worden netjes opgeschoond


Dennenhout is niet ideaal voor de houtkachel, het brandt te snel en vaak zit er teveel hars in. We hebben een andere bestemming voor het hout, alle dennen zijn verzaagd tot stukken van 4 meter, de dikkere dennen gaan naar de houtzagerij om in de lengte doorgezaagd te worden. Al deze stammen worden gebruikt voor hekwerk om de carriere.


hoge vlammen , er werd continue bij gegooid, zelfs nu (woensdag, 4 dagen later) hebben we het vuur nog steeds brandend


Het loofhout is verzaagd tot 50 cm grote stukken, de kleinere bomen tot stuken van 1 meter; Dat werd weer opgeladen op de aanhanger en ligt achter de duiventil.


de eerste lading hout gaat richting huis


we hebben gerekend dat er ongeveer 8 cuub goed stookhout ligt. Over 2 jaar kunnen we het gebruiken voor de houtkachels


in 2 dagen , met heel veel zaag en sleepwerk is de carriere verandert van een overwoekerde chaos naar een open terrein


halverwege met de klus, het gaat zo snel


Nappie moest vast, hij is een ongeleid projectiel en let echt niet op waar bomen vallen; Vivaldi is ontzettend slim en begrijpt wanneer hij weg moet blijven.


ons doel was het vlakke gedeelte van de carriere zoveel mogelijk vrij te maken. Het ging zo goed dat we met zijn allen besloten om ook de wal rondom vrij van bomen te maken


Met zoveel kettingzagen en zoveel energie van iedereen kom je een heel eind. Het zit erop


ook het pad/oude weg moest weer teruggevonden worden. Met een paar man gingen ze daar aan de gang. Resten van stronken werden tot op de grond weggezaagd zodat het pad met de landrover begaanbaar is


zaterdag ochtend, de storm schade van februari van de Acacia in de weide wordt ook opgeruimd


En ondertussen staan onze trekpaarden Titan en Troy als 2 modderbalen in de weide, vlakbij in de weide werd de storm schade verzaagd. Onze vriendjes zijn goed kettingzaag bestendig

Het resultaat van een weekend genieten en heel hard werken

Een terrein wat weer carriere genoemd mag worden

-Meer dan 60 bomen zijn er om gegaan
-We hebben het aantal dennen stammen geteld voor hekwerk 69 , daarvan worden er een stuk of 20 in de lengte doorgezaagd dus:
ongeveer 89 x 4 meter aan hekwerk voor op de verhoging rondom de bak
- 1 douglas boom waarvan we 2 mooie stammen voor balk hout kunnen gebruiken
- 8 cuub stook hout
- een landrover breed pad naar de carriere
- op de verhoging rondom de carriere zijn ook zo goed als alle bomen omgegaan
- en nog even extra alle storm schade in de weide van de vriendjes is verzaagd

Wat is nu de bedoeling; dat de carriere gebruikt gaat worden voor onze zware trekpaarden. Ze zijn inmiddels 7 jaar.
Ze hadden rond 5 jaar al afgericht kunnen zijn, we waren er ook mee bezig maar door mijn ongeluk in 2012 is dat allemaal volledig tot stilstand gekomen. Dat willen we weer gaan op pakken in een veilig gebied waar we niet uitglibberen omdat we in de weide trainen, waar ze niet weg kunnen denderen omdat we op hun terrein (hun weide) trainen. want het zijn toch paarden van 1000 kilo.

En dan is de belofte aan Thijs , een van de knotters en paardenliefhebber om volgend jaar in november te paard op onze zware vriendjes de carriere te gebruiken
Of het mij gaat lukken , we zullen het zien, ik heb nog een lange weg te gaan om het fysiek (en emotioneel) aan te kunnen maar we gaan er voor . Ik heb het ooit al eerder gezegd, mijn ongeluk in 2012 was met een 2span met koets en ik was er niet best aan toe, maar Titan en Troy, onze trekpaarden zijn mijn heelmeesters en kunnen mij straks in een veilig gebied weer een heel stuk vertrouwen terug geven wat ik in het gewone leven ook kan toepassen Fysiek is het weer een doel, eerst zitten op een paard, daarna stappen op een paard en vandaar uit zien we het wel En dat is een mooi doel wat dankzij dit weekend , al die hulp een stuk dichter bij is gekomen.
Dus nogmaals dank !

En ondertussen is het woensdag avond.
Afgelopen zondag is het de hele zondag gaan regenen, het vuur hebben we weer aangewakkerd en sindsdien gooien we nog steeds hout en takken erop.

Meer foto´s en korte filmpjes zijn te zien op onze facebook pagina
Domaine Chateau de Digoine