Hallo allemaal,

Het was vroeg gisterochtend, 6.15 ( in de ochtend).
David is net vanuit Couches met de bus naar Parijs vertrokken.
De bedoeling was dat zijn wekker om 5.15 af zou gaan.
Is niet gebeurd, gelukkig ging onze wekker wel om half zes af waardoor hij een beetje gestressed om 6.00 uur de deur uit ging.

Hij is `delegue suppleant´ van zijn klas.
In Frankrijk heb je in elke klas 2 klassenvertegenwoordigers en bij elke klassen vertegenwoordiger hoort een vervanger.
1 of 2 x per jaar gaan de klassen vertegenwoordigers op korte educatieve tripjes.
De klassenvertegenwoordiger waar hij aan gekoppeld is kon niet mee en dus mocht hij deze keer mee, de bestemming was zoals gezegd Parijs.
Het wordt in combinatie met andere scholen geregeld , het programma is bomvol met leerzame, de Senaat maar ook heel leuke dingen zoals het Montmatre en de Eifeltoren.
Vrijdagavond kunnen we hem rond 22.00 uur in Couches weer ophalen.

De kids hebben alledrie een druk programma achter de rug.
Van 10 t/m 17 mei hadden we een Spaans meisje in ons huis via het uitwisselings programma van de school van Julius en Annabelle.
Zij waren in maart in Spanje geweest.
We hadden er erg naar uit gezien, cultuurverschil, geknoei met de Spaanse taal, zou vast heel leuk worden.
Het werd bere saai.
Sylvia zei niets, niet eens goedemorgen in het Spaans, Frans of Engels.
Stond een beetje wezenloos in onze keuken als we aan het koken waren en als we haar dingen vroegen over wat ze die dag had gedaan was het `Si , no , no se´.

Annabelle en Julius en zelfs David deden echt moeite om een gesprek in het Spaans of Frans aan de gang te houden maar het was een drama.
Uiteindelijk (na een aantal dagen) hebben we het zo een beetje opgegeven.
We hadden een paar films met Spaanse ondertiteling en hebben haar daar maar voor gezet.
Zelfs toen ze weer terug naar Spanje vertrok, zei ze geen adios.
Annabelle werd er helemaal gestoord van, iemand die als een schaduw achter je aanloopt en geen boe of ba zegt en ook helemaal geen interesse heeft in wat dan ook behalve of er Wifi is.
Alles hebben we geprobeerd; Gelukkig was ze hele dagen met school op stedentripjes.
Zaterdag 17 mei hebben we haar weer op de bus gezet, Annabelle helemaal blij, het was jammer want het had zo anders kunnen zijn.
Het contact met andere Spaanse kinderen die ze af en toe zagen , was namenlijk wel leuk.

En dan hadden we ook nog Julius.....
Donderdag 15 mei had hij een afspraak om 2 verstandkiezen te laten trekken.
Hij mocht kiezen wie er meeging;
Het werd Matt omdat hij vond dat ik anders te veel aan de chirurg zou vragen en dat wilde hij niet. Niet dat de keuze hielp, want Matt vroeg of de chirurg niet gelijk alle 3 de verstandkiezen kon trekken dan was hij er maar van af ( hij heeft er nl maar 3 en anders moest hij in het Hemelvaartweekend op zaterdag de laatste laten trekken)
Dat kon en zo kwam Julius als een opgeblazen hamster thuis en was toch wel een dag of 3 goed naar van.
Gisterochtend moest hij om 8 uur de hechtingen er uit laten halen.

En dan hadden Julius en Annabelle, 22 mei het theorie examen van Vliegles
2.5 uur examen in het Frans en een half uur in het Engels.
Gelukkig was Julius weer fit genoeg om het examen te doen.
Naar hun idee is het goed gegaan, ze horen de uitslag eind mei/begin juni.

Kortom de kids hebben een heel druk mei programma achter de rug en wij hebben om de beurt heel veel heen en weer gereden. Voor de rest viel het voor ons wel mee.
Ze komen nu in rustiger vaarwater, geen theorie vliegles meer elke woensdagmiddag en nog een paar weken en dan begint de zomervakantie.
Omdat de hoogste klas van het Lycee examens hebben, is de laatste schooldag 11 juni. Ze hebben vrij tot begin september.

Ondertussen kunnen we nog steeds doorgaan met allemaal werkzaamheden.
Eind april/begin mei hadden we het nog net 1 week rustig en hebben we `the eye of opportunity´ genomen om het plafond en alle muren van onze woonkamer te schilderen.
Vooral het voorbereiden kostte heel veel tijd, muren en plafond moesten goed worden ontvet zodat de verflaag goed hecht.
De kids droegen ook hun steentje bij en na 4 dagen voorbereiden hadden we de helft van de woonkamer leeggehaald en opgestapeld in het andere gedeelte , geschilderd en konden we het andere gedeelte doen.
We hebben het ons niet makkelijk gemaakt.



Het plafond is wit geworden ( dekte gelukkig in een keer)
Bovenaan de muren hebben we een rand van 20 cm wit gehouden , de rest van de muren is net een tint afwijkend geworden. We zijn er blij mee.



Verder is er in de ontbijtruimte van de chambres d´hôtes het een en ander aangepast.
Samen met Eeb heeft Matt een lambrisering van eikenhout gemaakt en afgelopen week heeft hij de prachtige kadaster tekeningen ingelijst, gebruikmakend van restjes parket van de slaapkamer vloer van het jachthuis.



De kadaster platen geven de situatie weer van 1898, de landgraaf Comte Ternay heeft ze voor ons met veel zorg laten kopieren.
Ze zijn heel gedetailleerd, alle bruggen over de riviertjes staan er op maar ook de loopbrug van het oorspronkelijk jachthuis naar de heuvel erachter, het zwembad voor de jachthonden en .....wat toch wel weer heel bijzonder is Le passage de la Bonne Dame staat op een van de tekeningen vermeld.

Het schilderwerk van de raampartijen van ons huis en de chambres d´hôtes is weer opgepakt.
Inmiddels zijn 18 grote raampartijen helemaal klaar.Nog 3 raampartijen te gaan.
Daarbij rekening houdend dat we de noordzijde van ons huis doorschuiven naar het najaar.
Daarnaast moeten dan ook de kozijnen/kaders en de grote openslaande deurpartijen van de chambres d´hôtes nog geschilderd worden. Dat schuiven we ook door naar het najaar.
De aanblik van de huizen is heel anders geworden, het ziet er heel vriendelijk uit, het steenwerk van de huizen is er mooier door geworden, we zijn er blij mee

Het brocante /vide grenier/ puces seizoen is weer volop begonnen
Wij gaan vele zondagen per jaar in de omgeving naar dit soort markten op zoek naar .... dat weten we nooit van te voren.
Oude gereedschappen, meubels, oude serviezen, antieke lampen, oude fotolijsten en vooral ook antieke spiegels is wat wij zoeken en wat we ook regelmatig vinden.



Eenzame stoelen ook, in ons geval mag de constructie aan alle kanten los zitten, als de zitting maar goed is.
De stoelen die zondermeer goed zijn vinden gelijk een nieuwe plek.
De te restaureren stoelen zetten we in eerste instantie op een van de zolders en eens in de zoveel tijd wordt onze schuur een stoelen hospitaal.
Ook dit was een klus samen met Eeb, ze hadden op een gegeven moment alle lijmtangen en spanbanden in gebruik en dat zijn er best veel.
Inmiddels zijn alle stoelen gerepareerd , in de was gezet en hebben een plekje gevonden in de kamers/ rondom onze eettafel/in het vakantiehuis

We hebben een overzicht gemaakt van leuke, de moeite waard brocantes in mooie historische plaatsen waar wij ook elk jaar naar toe proberen te gaan. (we hebben inmiddels 10 jaar brocante ervaring, weten waar je wel en waar je vooral ook niet naar toe moet gaan)

juni
1 juni Jully Les Buxy
14 en 15 juni La Clayette

juli
5 juli Digoin
6 juli La Chapelle Naude
13 juli Tournus
14 juli Cormatin
20 juli Charolles
27 juli La Rochepot en Chauffailes
mogelijk ook Rully

augustus
2 en 3 augustus La Clayette
3 augustus La Chapelle Naude
4 augustus Digoin
15 augustus Mont Saint Jean (dit is de leukste brocante van het jaar)
15 augustus Puligny Montrachet
24 augustus Chagny

Naast deze lijst zijn er elk weekend meerdere brocantes in de wijde omgeving, ze zijn kleiner en niet altijd de moeite waard.

De gesprekken op de brocantes zijn vaak verrrassend zoals bij de brocante van Chagny:
Matt vroeg: uit welke periode grote deurkrukken voor openslaande deuren waren
man zei: 19e eeuw, ze zijn prachtig u mag ze kopen voor 150.00 euro.........
Vervolgens vroeg ik 5 minuten later hetzelfde
man zei: laat 18e eeuw..... u mag ze kopen voor 180.00 euro...........
Waarop Julius zei: maar er klopt iets niet want er zit een ander stukje op een van de krukken gemonteerd.
man keek: en zei Ja daarom weet ik ook dat het 18e eeuw is (het waarom begrepen wij helemaal niet) en mag u ze voor die prijs hebben.............
Ze waren veel te duur, er klopte niets van zijn verhaal, we hebben ze niet gekocht.



Nappie is niet de schuldige..... het is Tiger.
In het voorjaar veranderen onze grasvelden in hobbelvelden, de mollen hebben vrijspel en hadden dit voorjaar weer meer dan 150 heuveltjes gemaakt. Tiger onze kater heeft daar een oplossing voor. bij een verse molshoop (wij snappen ook niet hoe hij dat weet) zit hij uren te wachten. Zodra er grondbeweging bij de betreffende hoop is, plast hij in het gaatje, de mol baalt er van en komt naar boven, Tiger steekt zijn poot in het gat en neemt hem mee. Regelmatig overleven ze de
aanval niet, ook al zie je helemaal niets aan het prachtige beestje.
Tiger eet muizen, mollen zijn blijkbaar niet lekker.

En dan ligt de mol op zijn rug ergens in het gras en komt Nappie, onze Teckel, in actie.
Hij kijkt om zich heen of niemand iets ziet en pakt de mol op, wandelt er een beetje mee rond en zit er wat afwezig naast. Hij weet eigenlijk niet goed wat hij er mee moet maar vindt het blijkbaar wel belangrijk om met de mol gezien te worden. Ook hij, al is hij een hond, eet muizen en ook hij vindt mollen niet lekker.

Gelukkig overleven een aantal mollen de aanval van Tiger.
We pakken ze op (en dat valt niet mee) want eenmaal boven de grond lijken ze traag maar zijn ze binnen enkele seconden weer in de grond verdwenen.
Zodra je ze maar aanraakt zetten ze het op een heel hoog krijsen.
We zetten ze voorzichtig uit in een van onze weides, daar mogen ze wonen, vinden we niet erg.
Het is een jaarlijkse cyclus waarbij een soort natuurlijk evenwicht is ontstaan want rond eind april zijn de gazonnen weer redelijk op orde.
Het is een ´hoop werk´, de hopen aanstampen en uitharken en dan maaien heen.
Volgend voorjaar zijn ze er weer, de prachtige fluweelzachte diertjes met de fraaie handjes.
Ze horen bij ´op het platteland wonen´.

Ondertussen zijn er nog 2 mollen gesneuveld en heeft Nappie het gepresteerd om, liggend onder onze picknick tafel op een halve meter afstand van de dode mol, uren te staren naar dat beest in het gras.

Nog het laatste.
Ik had het net al over de graaf: er is nog meer goed nieuws.
Onderaan de weide voor het kasteel hebben we al een aantal jaar een stuk weide afgezet waar wij gedurende de zomermaanden de paarden konden trainen.
Het is verre van ideaal omdat het, zodra het regelmatig regent, de grond te glad wordt en dan is het afgelopen met longeren.

We hadden al eens geinformeerd wat de kosten waren om in de weide bij het meer, vlakbij de paardentrailer een stuk te egaliseren en af te zetten, maar dat werd toch wel heel kostbaar, het plan is weer in de vuilnisbak beland.
We wisten dat er een `ancien carriere´, een oude paarden trainbak, afgezet met rondom een verhoging verscholen in het bos ligt. En ook nog eens dichtbij, op nog geen 3 minuten van waar de paardentrailer staat bij de weide bij het meer.
Bij het laatste bezoek van Comte de Ternay hebben we het voorzichtig ter sprake gebracht met de vraag of we dat terrein zouden mogen huren. Verkopen doet hij toch niet omdat het in zijn bosgebied ligt.
We zijn met hem gaan kijken en verwachtte eigenlijk een simpel antwoord : nee
Maar het werd uiteindelijk na een paar weken `JA´
Per 1 juni 2013 hebben wij om te beginnen voor een periode van 3 jaar de oude carriere gehuurd voor een bedrag van 50.00 Euro per jaar. Met de verplichting om het in oude eer te herstellen
We zijn er superblij mee

Voor de graaf is het een heel gedoe, want als je een stuk land of een pand verhuurd moet er een heel gedetailleerd officieel huurdocument opgemaakt worden een ` Bail´ , en alle erfgenamen (17 stuks) moeten accoord gaan.
Al dat geregel en papier werk voor een bedrag van 50 Euro , hij heeft ons echt ten gunste willen zijn.
Het was zo makkelijk voor hem geweest om gewoon nee te zeggen.

Het is een groot, mooi vlak stuk, omgeven door bos van 22 m x 50 m ( een normale bak is 20 x 40)



Het is totaal overwoekerd door bramen en er staan heel heel veel bomen en ooit heeft er zand in gelegen. Toch is het te overzien.
De graaf laat 3 grote bomen kappen, waarvan hij zelf het hout houdt. Dat gaat in principe voor 1 juni gebeuren.....
De overige te kappen bomen (stookhout) mogen we houden tegen betaling van een eenmalig bedrag van 32 Euro.
Naar verwachting halen we er zo een 10 kuub hout vandaan.
Daarnaast mogen we niets veranderen aan het omliggende bos, behalve de toegang naar de carriere weer begaanbaar maken.



Als je het niet weet , herken je het ook niet als trainings paardenbak, sta je er in dan worden de contouren (moeizaam) zichtbaar.
Het is nu wachten tot 1 juni en in de tussentijd zijn we van alles aan het bedenken

Op 7 juni is nl de beach rugby in het stadium van Couches, er wordt voor het toernooi een dikke laag zand gestort wat ze alleen voor dat weekend gebruiken en daarna afvoeren. Als het even mee zit mogen we dit `tweedehands zand´
tegen minimale kosten overnemen.
Het is even afwachten wat het gaat worden, misschien gaat het zand nog naar een ander.

Het kappen van de vele kleinere bomen is waarschijnlijk ook al geregeld.
Via Joel hebben we misschien een adres van iemand die dat in zijn vrije tijd doet en daar een redelijke prijs tegen over stelt
Een een deel van de rechte dennen gebruiken we gelijk als hindernismateriaal.

Natuurlijk hebben we meer dan zat te doen maar ontspanning is ook heel belangrijk en dit `projectje´ valt voor ons beiden onder de noemer ontspanning.
En het is een stuk veiligheid, met daarbij een zachte ondergrond

En als we zo met weinig kosten een veilige trainingsplek (juist ook voor de periode september tot maart kunnen maken, zou super zijn.

Annabelle rijdt de vriendjes momenteel in en zodra ze zich rustig gedragen ga ik ook weer beginnen met stappen aan de longe en de duur van het stappen voorzichtig uitbreiden.



Boomloos zadel, confortabel en veilig omdat er nog een soort houvast voor op het zadel zit.
Het is een speciaal type italiaans zadel wat heel geschikt is voor lange tochten.
Hoofdstel is bitloos, werkt anders dan een gewoon hoofdstel.

We beginnen elke keer met longeren, aan een lange lijn lopen
Annabelle longeert, ik geef uitleg, ze doet het hartstikke goed want de vriendjes blijven van tijd tot uitproberen.
We merken wel dat het vele wandelen afgelopen winter echt in ons voordeel is.
Inmiddels springen ze kleine hindernissen en stapt Annabelle zoals gezegd regelmatig op beide vriendjes.
Uitstappen, het laten ontspannen na actief longeren, gaat prima en kan meestal zonder dat ze aan de longe vastgemaakt is.



Draven aan de longe gaat meestal goed, behalve pas geleden.
Troy werd onrustig, schrok en ging er met Annabelle erop in volle galop vandoor terwijl ik haar aan de longe had.
Het duurde een aantal rondes voordat ik hem stil had staan en net toen ze eraf wilde springen schoot hij er weer in volle galop vandoor, nam een sprongetje en kwam uiteindelijk na een paar rondes tot stilstand.

Ik had de brandblaren van de longe in mijn handen, Annabelle had even de schrik maar herstelde zich heel snel.
Er is iets heel belangrijk uitgekomen, ik heb de longe niet losgelaten (ook al kostte het veel moeite) en kon hem uiteindelijk stoppen.
En dat was heel belangrijk want door het ongeluk met de koets en de paarden is geen controle over de situatie, vertrouwen , paniek en zoveel pijn, de totale inpact van het ongeluk, zodra we met onze paarden bezig zijn, aan de orde.
En daarom is het zo goed dat ik met ze bezig ben, al is het alleen maar wandelen door het bos, leren vertrouwen, het gaat niet fout.
De vriendjes zijn voor mij heel belangrijke en goede heelmeesters.
Door hun leer ik ook in ´niet met paarden gerelateerde situaties´ weer te herstellen.
Daarom is de toestemming voor de huur van de oude paardenbak in het bos zo belangrijk.

Annabelle is na 10 minuten weer op Troy gestapt en is aan de longe gaan uitstappen, vol vertrouwen dat ik haar niet los zou laten en ik vol vertrouwen dat ik de situatie onder controle had. Een klein maar belangrijk stapje is weer gezet.

Wat we inmiddels hierdoor ook weten is dat Troy niet bokt als je in galop op hem zit. Een mooie geruststelling.
Bij Titan weten we dat hij in galop uit joligheid fors kan bokken, galop op hem is zeker nog niet de bedoeling.

Het is een lang verhaal geworden, dat heb je als je gisterochtend zo vroeg begon met schrijven

We gaan zo beginnen met voorbereiden voor table d´hôte

Fijn weekend.