Hallo allemaal,
Het weer zat niet echt mee. Het is te nat en te koud voor de tijd van het jaar en dat is jammer.
We hebben nog geen 1 keer ´s avonds buiten kunnen eten.
Het schijnt weer te maken te hebben met de beruchte maan stand. Pas bij de volgende volle maan zal het weer omslaan.
Wanneer dat precies is weet ik niet, ik hoop dat het snel is.
Ook in andere delen tot aan de Provence is het instabiel weer en veel te koud voor de tijd van het jaar.
Door alle regen groeit alles tegen de klippen op.
Het gras konden we al een week niet maaien. Dinsdagmiddag was het eindelijk droog genoeg om te maaien. Helaas na 3 kwartier maaien hield de tractor maaier het voor gezien. De V- snaar donderde er elke keer af en de messen waren volledig krom getrokken omdat we te vaak grote keien raken.
Woensdag eerst naar Autun geweest voor al onze boodschappen en toen door naar Chalon voor de messen.
En zo was Matt woensdag avond om 10.00 uur ´s avonds met verlichting op de tractor nog steeds aan het maaien.
De gasten waren allemaal weg ivm een huwelijk bij een naburig kasteel.
En aangezien het weerbericht voor donderdag alleen maar regen was, was het dus zinvol om zoveel mogelijk te maaien.
Hij is een heel eind gekomen en tja toen ging het daadwerkelijk donderdag weer regenen.
David heel blij in zijn botenbed
De deadline van zondag voor David zijn kamer hebben we niet gehaald.
Uiteindelijk werd het donderdag dat we de kamer in konden ruimen.
David is helemaal gelukkig, eindelijk een kamer zoals hij het graag wilde ook al is alles nog niet helemaal klaar.
Sinds we hier zijn komen wonen heeft hij bij iedereen op de kamer geslapen, op zich vond hij dat wel gezellig hoor, maar een eigen plekje is toch ook wel heel fijn.
We waren niet klaar omdat we het beredruk hadden en de beschermingslaag olie voor de houten vloer er veel langer over deed om te drogen.
De kamer heeft alles te maken met de zee, dat vond hij mooi. Zo heeft hij in de loop van de afgelopen maanden allemaal fraaie spullen gekregen die deels nog niet in zijn kamer staan. Maar hij heeft een echt anker, zeekaarten en zelf gevonden schelpen, een strandkast voor zijn kleding en een bed in de vorm van een boot.
Gordijnen heeft hij nog niet, de stof is in Nederland gekocht. De houten rails moeten we nog in Chalon halen.
Van het weekend gaat Matt met David een rekje maken van hout met touwen, David had het gezien in een boekje.
De oude eiken deur is helemaal kaal gemaakt, de grote stenen blokken van de entreepoort heb ik
met heel veel moeite ontdaan van een flinterdun stuuclaagje. Een rot klus maar met resultaat.
Rechts van de deur heeft hij een hoekje met allemaal ´zee spullen´ die hij gehad heeft.
De boten verzameling moeten we nog op een plank gaan zetten die Matt van het weekend gaat maken.
Deze tegeltjes lagen in een van de schuren. Het zijn dezelfde tegels als in de gang van het kasteel.
We hebben ze schoongemaakt ingelijmd en in de klinkerolie gezet.
De eikenhouten vloer is een oudgemaakte eikenvloer in de olie gezet.
Onder zijn bed heeft hij allemaal zeekaarten, een anker en zijn lieve beer.
Aan de andere kant staat de strandkast, ooit gemaakt voor Annabelle en nu prima passend bij David.
De blauwe muur is als je binnenkomt aan de linkerzijde. gelijk rechts om de hoek staat zijn bed en daar tegenover aan de zijde van het raam zijn kast.
Zo heeft hij heel veel ruimte over om te spelen.
De tegelvloer hebben we gemaakt omdat daar een goed schoorsteenkanaal is wat we misschien mettertijd willen gebruiken.
Gelukkig is de chaos in onze gang nu weg. Want er stonden 2 kinderkasten (de kast die nu in David zijn kamer staat en zijn oude pakhuis kast).
Daarnaast al het gereedschap en verfspullen, het was een rommel.
Alle andere meubels en spullen van David stonden op de droogzolder waardoor ik veel minder plaats had om de was op te hangen.
Heerlijk dat dit nu allemaal weer weg is.
Zodra de volgende deadline (hooizolder) onder controle is gaan we verder aan Julius zijn kamer.
Daar moeten we ´alleen nog´ de oude tomettes vloer (oude franse tegelvloer) weghalen en daarvoor in de plaats een balkenconstructie bouwen waarop dan ook weer de eikenplanken komen te liggen. De oude tomettes ga ik dan schoonmaken want die komen in de gang te liggen.
Nog een aardige klus hoor maar het zal wel ontzettend opknappen.
De volgende deadline ligt al weer op de loer, de hooizolder dus.
Het is de zolder van de schuur achter de chambres d´hotes.
We hebben namenlijk 350 balen hooi besteld bij Maison Rouge, de opa van Margaux, Julius zijn vriendinnetje.
Het weer is niet best maar zoals het er nu voor staat wordt er gehooid zodra het 3 dagen zonnig en warm is.
Tja en dan is alle hens aan denk en moet de hooizolder leeg zijn. Ooit hebben we al meer dan 300 balen aan Jean Noel (onze buurman) gegeven.
Wat er nu nog ligt is los spul en een forse hoeveelheid stro. Alles moet naar beneden zonder dat het een enorme troep wordt en dan bij de brandstapel opgebrand worden, een forse klus.
Dan moeten we nog 1 reparatie doen aan de vloer (hopenlijk niet meer) en laat dan het hooi maar komen.
Het is best een race tegen de klok want we zijn heus niet in een paar dagen klaar. Onze werkbare uren voor dit soort klussen zijn namenlijk minimaal omdat we (gelukkig) veel gasten hebben.
Hoe dan ook heeft het ook zijn voordelen. Dit gedeelte van de schuur is nog nooit leeg geweest, het zal weer lekker opruimen en wie weet wat we nog allemaal voor leuke dingen tegen komen.
Met Titan blijft het tobben.
Maandag liep hij weer zo kreupel dat we de smid weer gebeld hebben, hij zou donderdag avond langs komen.
Dinsdag zagen we net boven zijn hoef op de kroonrand allemaal vliegen, foute boel. Er zat een abces wat door de hoef naar boven opengebroken was en nu open gegaan was. Hij liep een stuk minder kreupel. We hebben hem gelijk in de Biotex gezet om te ontsmetten, de binnenkant hoef leek goed.
Donderdag avond kwam de smid, hij liep bijna niet meer kreupel, ik liet hem de plek zien, onze diagnose was goed, zij het dat het abces ook aan de zoolkant (onderkant hoef) was doorgebroken. Hij heeft wat hoorn weggesneden en zei dat we er verder niets mee moesten doen. De druk was eraf en het moet vanzelf weer goed komen. Oorzaak is moeilijk te achterhalen. De smid zei wel dat het misschien voorlopig tobben met hem blijft en anders wist hij wel een goede slager in Chagny....(zei hij met een grijns).
Vanochtend hebben wij van gasten aan wie we de problemen met zijn hoef vertelden, homeopatische tabletten gekregen die ervoor moeten zorgen dat alle cellen die niet in zijn lijf thuis horen af worden gestoten. Hij heeft een kuur van 2 dagen en daarna nog 1 dag andere tabletten die preventief moeten gaan werken.
Het principe is op basis van celzouten waaonder Silicea die ervoor zorgen dat het beter met hem gaat, we zijn vandaag gelijk begonnen en zijn benieuwd hoe het met hem zal gaan.
Ook zei zeiden dat het goed was om zijn hoef juist niet te verbinden zodat alles er uit kan gaan.
Voorlopig gaan we maar weer goed op onze ´grote lieve vriendelijke reus´ passen want al met al zijn we al sinds begin januari al aan het tobben met zijn hoef.
Daarnaast heeft hij een kleine cyste op zijn borst die wij op aanraden van de smid met het sap van een bepaalde plant gaan insmeren die bij ons in de tuin als wilde plant groeit. Na wat zoeken in het wilde bloemen boek heb ik het gevonden. De plant heet stinkende gouwe en is familie van de Papaver. Het sap/poeder in de steel van de plant is fel geel/oranje. Een week de cyste ermee insmeren en het schijnt dat je het dan zo kan weghalen.
Ook daar gaan we mee aan de slag.
Er gaan ook dingen goed hoor met ze.
Was het met Troy in het begin een drama om een halster om te doen (het heeft ons weken geduurd om iets om zijn oren te kunnen schuiven).
Nu kunnen we zonder probleem ´s avonds het halster afdoen en ´s ochtends weer omdoen. Titan is zelfs zo braaf dat hij bij het over zijn oren schuiven van het halster zijn hoofd helemaal laat zakken zodat ik er bij kan.
Hoe dan ook, ze houden ons aardig bezig op deze manier.
Verder gaat alles eigenlijk heel goed, geen zieken in het gezin, veel gasten, veel boekingen, we mogen niet mopperen.
Veel huiswerk maar niet te slechte cijfers voor de overhoringen en nog een paar weken en dan zijn de kids weer ruim 9 weken thuis.
Ik heb er wel zin in want we merken toch echt dat de kids groter worden, zich prima kunnen vermaken zeker nu ze een leuke eigen kamer hebben en ook daadwerkellijk mee kunnen helpen als het nodig is.
Pas was Matt weg en begon het opeens te onweren. Alle kids gingen gelijk aan de slag, Stekkers van apparaten uitstekkeren, buiten alles opruimen, ze weten precies wat gebeuren moet en zijn dan heel efficient.
Nu nog wat extra tijd overhouden om in de tuin te werken en dan ben ik helemaal blij.
Misschien volgende week.
De planten voor de moestuin staan al weken op de stenen trap en zelfs daar komen we niet aan toe.
Ook vandaag liep weer anders.
Vorige week had een franse journalist contact met ons opgenomen ivm met een intervieuw over de Morvan en omstreken bestemd voor het blad Cote-Est.
Het is een erg mooi blad wat eens in de 6 weken uitkomt.
Hij zou misschien vandaag langskomen maar zou ons zeker nog per email het een en ander bevestigen.
We hadden niks meer gehoord en gingen ervan uit dat hij niet zou komen.
En toen stond hij dus vanochtend om 10.30 voor de deur....... met de mededeling dat hij de mail was vergeten te verzenden.
Hadden we kunnen weten.
Ons huis was een echte Poventud chaos .......... helaas.
Pyama´s van het aankleden nog niet opgeruimd, paardenspullen en gereedschap in de gang, speelgoed op elk meubelstuk.
De vloer van de woonkamer was vol met natte vieze voetjes van de honden die net buiten waren geweest, een vaas met weidebloemen nog op tafel die nodig weg moesten................. en stof van de verbouwingsperikelen boven.
Allemaal dingen die wat achter liepen omdat we de laatste 2 dagen voornamenlijk bezig waren geweest in David zijn kamer.
Oh zo jammer want we kunnen goed en ook snel en grondig opruimen als het nodig is.
Tot overmaat van ramp moest hij later ook nog naar het toilet.
Heel onfrans overigens want bij mensen die je niet kent doe je dat niet zo gauw.
Ons enige toilet is boven en daar omheen zijn wij nog echt in bouwstatus.
Verf, gereedschap, werkkleding het lag overal op de gang, trap en overloop.
Achteraf moesten we er natuurlijk wel om lachen maar het beeld wat wij die man gaven van ons huis was op zijn zachtst gezegd zeer chaotisch.
In de miezer regen ben ik met hem over het landgoed gaan wandelen en zijn we daarna met de fotograaf en een van onze gasten bijna een uur het kasteel in geweest.
Hij heeft ontzettend veel foto´s gemaakt waarvan er waarschijnlijk maar 1 of 2 geplaatst worden omdat het zoals gezegd een combinatie artikel is over dit deel van de Bourgogne.
Wel ging hij zijn publisher de foto´s laten zien voor misschien een ander artikel.
We zijn benieuwd wat hier weer uit komt. Het artikel is voor voorjaar 2009 !
De fotograaf, Sebastian Siraudeau heeft inmiddels 2 prachtige boeken uitgegeven over brocante en maison d´hote.
Wie weet wil hij wel ooit een boek uitgeven over de stillevens op Digoine, het is zijn vakgebied....
Hij zal ons niet gauw vergeten, is het niet om het kasteel dan is het zeker om ons huis.
Al met al was het weer een ´live and learn experience´.
We moeten echt proberen om ons huis altijd redelijk op orde te te houden.
Onszelf kennende zal dat echt niet lukken.....
We hebben maar een kop koffie gedronken en zijn met een grijns op ons gezicht begonnen aan de kamers.
Ons eerste echte franse intervieuw zit erop en hoe !
Fijn weekend.
Jitt